Mogelijk vliegt de planetoïde die Toengoeska veroorzaakte nog steeds door het zonnestelsel

Foto van de gevelde bomen, gemaakt in 1929 door een expeditie. Credit: Leonid Kulik expedition, public domain.

In de vroege ochtend van 30 juni 1908 explodeerde er iets boven Noord-Siberië, een gebeurtenis die bekend staat als de Toengoeska-explosie. Als gevolg van die explosie vlakbij de rivier Toekgoeska braken in een omtrek van 30 tot 40 kilometer bomen aan de basis van de stam af. Naar schatting 80 miljoen bomen werden in een gebied van 2150 vierkante kilometer geveld. Vreemd genoeg werd er nooit een inslagkrater van de explosie teruggevonden en gelukkig waren er ook bijna geen menselijke slachtoffers, afgezien van één rendierherder, die 30 km van het centrum van de explosie hoog in een boom werd geslingerd en die later aan z’n verwondingen overleed. Sinds de gebeurtenis is heel veel gespeculeerd over wat de explosie precies heeft veroorzaakt. Vooral het idee dat het een vuurbol of bolide was die op een hoogte van 10 tot 15 km boven het aardoppervlak explodeerde en die een explosiekracht van zo’n 30 megaton had was gangbaar. Recent is daar een nieuwe theorie bijgekomen: mogelijk is de Toengoeska-gebeurtenis veroorzaakt door een planetoïde die vooral uit ijzer bestaat en die op die gedenkwaardige 30e juni 1908 dwars door de atmosfeer vloog, die atmosfeer min of meer schampend en die daarna weer door vloog, het zonnestelsel in.

Berekening aan de baan van de planetoïde die in 1908 door de atmosfeer van de aarde vloog. Credit: Khrennikov, et al

Daniil Khrennikov van de Siberian Federal University en z’n team komen daarmee aan op basis van computermodellen van passages van soorten planetoïden of ijsklompen door de atmosfeer. Daar komt uit naar voren dat ijs- en rotsachtige objecten geen goede kandidaat lijken te zijn om de Toengoeska-gebeurtenis en alle kenmerken daarvan – géén inslagkrater, een felle vuurbol, een enorme explosie en geen teruggevonden fragmenten van de bolide – te veroorzaken. Een ijzer-planetoïde van 100 á 200 meter diameter die een weg van pakweg 3000 km lengte door de atmosfeer aflegde en die met een snelheid van minstens 11,2 km/s minstens 11 km hoog boven de aarde bleef lijkt wel in staat te zijn om dat voor elkaar te hebben gekregen. De planetoïde moet bij de passage intact zijn gebleven en niet gedefragmenteerd zijn, Dat betekent dus dat ‘ie nog steeds door ons zonnestelsel moet vliegen, áls ‘ie inderdaad de dader is van de Toengoeska-gebeurtenis.

Een vakartikel over de nieuwe theorie verscheen onlangs in the Monthly Notices of The Royal Astronomical Society. Bron: Science Alert.

Gerelateerde Astroblogs:

Op jacht naar buitenaards leven in ruimtestof van exoplaneten Roscosmos en NASA lanceren uitgestelde Sojoez-MS-24 missie naar het ISS en plannen meer Sojoez-missies samen