Klikken voor de geanimeerde gif versie. Credit: ESA.
Het zou best wel eens kunnen zij dat ons zonnestelsel z’n bestaan te danken heeft aan een botsing die ons Melkwegstelsel gehad heeft met het Sagittarius dwergstelsel – en daarmee hebben wij dus ook ons bestaan aan die botsing te danken. In de jaren negentig werd dat lichtzwakke dwergstelsel ontdekt – hij is pakweg 10.000 keer lichter dan de Melkweg – en dankzij de waarnemingen met de Europese Gaia satelliet, die inmiddels van meer dan een miljard sterren in de Melkweg de eigenschappen zoals positie, snelheid en afstand heeft gemeten, weten we dat het Sagittarius stelsel in het verleden tot drie keer toe een botsing met het Melkwegstelsel heeft ondergaan. De eerste keer dat dat gebeurde was ergens tussen de zes en vijf miljard jaar geleden, de twee keer was ongeveer twee miljard jaar geleden en de derde en laatste keer was een miljard jaar geleden (zie de figuur hieronder en de video onderaan).
Credit: ESA.
De metingen met Gaia laten zien dat dat botsing (waarbij Sagittarius gewoon dwars door het vlak van de Melkweg vloog, daarbij veel gas achterlatend) een grote uitbarsting van verhoogde stervorming met zich meebracht, de eerste met een hoogtepunt 5,7 miljard jaar geleden, de tweede 1,9 miljard jaar geleden en de derde 1 miljard jaar geleden. Analyse van de Gaia-gegevens van sterren binnen een straal van 6500 lichtjaar van de aarde door een team sterrenkundigen onder leiding van Tomás Ruiz-Lara (Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) in Tenerife) laat zien dat die eerste botsing en golf van stervorming wellicht ook de vorming van het zonnestelsel als resultaat hebben gehad. Zekerheid daarover hebben ze niet, maar het is wel degelijk een mogelijkheid. In Nature Astronomy schreven ze er een vakartikel over.
Bron: ESA.
