Foto boven; Negen ‘strap-on’ raketmotoren (GEMs) werden gebruikt om de stuwkracht van de hoofdmotor van de Delta raket te vergroten tijdens de Mars exploratiemissies. Gevuld met een vaste raketbrandstof, hydroxyl-terminated polybutadiene (HTPB), een hard rubberachtig materiaal dat de brandstof en oxidator aan elkaar bindt. Credits; NASA
Raketmotoren op vaste brandstof hebben enkele grote voordelen en worden veel gebruikt, zeker in militaire toepassingen. Denk aan spionagesatellieten maar een bekend voorbeeld zijn ook de grote boosterraketten van de Space shuttle of de GEMs bij de Mars Exploration missies, MER A/B, en de Delta draagraket (minder geschikt zijn ze voor primaire voortstuwing in grote ruimteschepen). Deze raketten kunnen lang in opslag blijven zonder veel afbraak van de brandstof, zijn betrouwbaar en relatief goedkoop. Het nadeel is echter dat ze in de ruimte niet opnieuw te starten zijn. Met deze nieuwe technologie waarbij dit wel mogelijk is zullen problemen in de ruimte bv door een toenemend aantal satellieten en ruimteschepen, en daarmee de kans op botsingen, deels opgelost kunnen worden. Dankzij de herstartbare motor kunnen satellieten bv in geval ze een gevaar rond andere objecten vormen, zich in een kort tijdsbestek naar een andere baan bewegen, waardoor dure en linke ruimtecrashes worden vermeden.
Een tweede belangrijke toepassing van deze uitvinding is dat raketten die met deze technologie zijn uitgerust minder gebruikelijke vluchtroutes kunnen nemen. Ian Shelburne van het LANL zegt hierover: “Met raketten die met deze technologie zijn toegerust, kunnen meerdere onafhankelijke motorstoten worden uitgevoerd, waardoor ze hun doelen kunnen bereiken via minder gebruikelijke vliegroutes”. LANL combineert het ‘multi-burn solid rocket-system’, met een herbruikbaar ontstekingssysteem. Dit systeem werkt op de elektrolyse van water in plaats van op vluchtige chemicaliën onder druk. Dit verbetert volgens het LANL de veiligheid m.b.t. materiaalbehandeling, de bemanning en het milieu. Door elektrolyse wordt het water gescheiden in waterstof en zuurstof. Deze worden naar de verbrandingskamer gestuurd, waar een vonk het gas doet ontbranden. Dit kan keer op keer herhaald worden voor het herstarten van de motor. Het systeem is volgens LANL ook stabiel gedurende zeer lange periodes (meerdere decennia), ideaal dus voor een lange ruimtevlucht, een langdurig verblijf in een ruimtestation of lange opslag van de raket. Bron: Los Alamos National Laboratory, NASA/MER
*In een raketmotor met vaste stuwstof wordt al het drijfgas als een enkele lading in de verbrandingskamer geplaatst. De motor draait meestal continu totdat het drijfgas volledig is verbruikt.
Speak Your Mind