De sterrenfabriek W51. Credits: NASA/JPL-Caltech.
De interstellaire nevel W51 is één van de meest actieve stervormingsgebieden in het Melkwegstelsel. Bovenstaande opname is gemaakt door de Spitzer-ruimtetelescoop, die recent met pensioen is gegaan. De nevel is in 1958 ontdekt met behulp van radiotelescopen en bevindt zich op een afstand van 17.000 lichtjaar vanaf de aarde, in de richting van het sterrenbeeld Arend (Aquila).
W51 heeft een diameter van 350 lichtjaar en is vrijwel onzichtbaar in zichtbaar licht, zelfs met de beste telescopen zul je weinig zien. Dat komt doordat het licht wordt geblokkeerd door interstellaire stofwolken die zich bevinden tussen W51 en de aarde. Maar gezien op langere golflengten, zoals infrarood en radio (die geen last hebben van het stof) levert W51 een spectaculair schouwspel op. De totale infrarode emissie van de nevel is vergelijkbaar met 20 miljoen zonnen!
Als je W51 met het blote oog zou kunnen zien, zou deze dichte gas- en stofwolk even groot lijken als de volle maan. Hetzelfde geldt voor de Orionnevel onder ideale omstandigheden, maar deze staat veel dichterbij en is 75 keer minder helder dan W51. De Orionnevel is veel kleiner en bevat bijvoorbeeld slechts vier O-sterren (de meest massieve hoofdreekssterren die er bestaan) terwijl W51 er ruim 30 telt.
Sterrenfabrieken zoals W51 kunnen miljoenen jaren lang operationeel blijven. Het holle roodgekleurde gebied aan de rechterkant van de nevel is ouder, aangezien deze is uitgekerfd door de winden van meerdere generaties van massieve sterren (sterren van minimaal tien zonsmassa’s). Het gebied is nog verder uitgehold toen deze sterren supernova gingen. De linkerkant van W51 is jonger en hier zijn sterren nog volop bezig met het wegblazen van het gas en stof in hun omgeving, waarmee ze hun eigen holle bubbels zullen creëren.
Bron: Jet Propulsion Laboratory
