Twee natuurkundigen van The City University of New York, Luis Anchordoqui en Eugene Chudnovsky, beide gespecialiseerd in de hoge-energiefysica, hebben recent een theoretische basis gelegd voor het bestaan van leven dat zich zou kunnen vormen in het binnenste van sterren zelf. Volgens de wetenschappers zouden deze levensvormen zo anders zijn dan het leven hier op aarde dat we het niet als zodanig zouden herkennen, Chudnovsky en Anchordoqui noemen het ‘nucleair leven’. Net zoals er extremofielen hier op aarde zijn, micro-organismen die in de meest extreme en ongastvrije omgevingen kunnen leven, zouden er ook extremofielen kunnen zijn in het universum, zo redeneerde het team. Dit i.t.t. tot hoe de zoektocht naar buitenaards leven meestal wordt aangepakt. Gewoonlijk hebben wetenschappers in de zoektocht naar leven elders in het universum de neiging uit te kijken naar een omgeving die voldoet aan de specifieke levensondersteunende voorwaarden zoals we die op aarde kennen; men zoekt naar een (exo)planeet die om een zon draait, naar water dat aanwezig moet zijn op de (exo)planeet, en deze moet dan ook nog het liefst in een bewoonbare zone (HZ of Goldilocks-zone) liggen. Maar extremofielen in het universum, welke zich kunnen vormen, ontwikkelen en zichzelf repliceren in het binnenste van de sterren zelf, zouden in theorie, volgens dit tweetal ook kunnen bestaan. Het wetenschappelijk artikel over ‘nuclear life’ is gepubliceerd in Letters in High Energy Physics.*
Definitie van leven, monopolen en kosmische snaren
Over de definitie van ‘leven’ zijn reeds talloze discussies geweest, tussen biologen, natuurkundigen, enz. Er bestaan momenteel wel zo’n 200 verschillende definities van ‘leven’. Vanuit een bio-chemisch oogpunt is het leven op aarde eenvormig.** Al het leven is gebaseerd op koolstofverbindingen en bestaat uit DNA, RNA, eiwitten of lipiden. Als je die verbindingen in het heelal gaat zoeken, beperk je de kans dat je wat vindt a priori al drastisch. Echter, zo beredeneerden Chudnovsky en Anchordoqui vanuit natuurkundig oogpunt, als de sleutelvoorwaarden voor leven inhouden dat structuren in staat zijn om informatie te kunnen coderen en de informatiedragers de mogelijkheid hebben zichzelf sneller te repliceren dan dat ze desinitegereren, dan zouden de, vooralsnog hypothetische, monopolen, (elementaire deeltjes met slechts één magnetische pool), gevangen in kosmische snaren (ééndimensionale lineaire objecten), wel eens de basis kunnen vormen van leven in het binnenste van sterren. Dit vergelijkt Chudnovsky met RNA/DNA moleculen welke de basis vormen van al het leven op aarde. Chudnovsky zegt hierover: “Informatie die opgeslagen is in RNA of DNA codeert het mechanisme van zelf-replicatie. De opkomst van RNA/DNA moet zijn voorafgegaan door een massale vorming van willekeurige RNA-sequenties totdat een sequentie werd gevormd die in staat is tot zelf-replicatie. Wij geloven dat een soortgelijk proces zou kunnen plaatsvinden met kosmische snaren in een ster, wat uiteindelijk zou leiden tot een stationair proces van zelf-replicatie.”
Verondersteld wordt dat kosmische snaren*** en monopolen zijn ontstaan in het vroege heelal, toen het heelal afkoelde van de oerknal, en de deeltjessoep van quark-gluonplasma die het vulde een symmetrie-brekende faseovergang onderging om vervolgens te condenseren tot materie – zoals damp die condenseert tot vloeistof. Hoewel kosmische snaren en monopolen nog gedetecteerd moeten worden, is er reeds veel getheoretiseerd over hoe ze zich zouden kunnen gedragen. In 1988 voorspelden Chudnovsky en zijn collega, theoretisch natuurkundige Alexander Vilenkin, dat kosmische snaren door sterren konden worden ‘ingevangen’. Daar zou turbulentie de snaar strekken tot het een netwerk van snaren zich vormde. Volgens de nieuwe studie zouden kosmische snaren kunnen ontstaan in een reeks symmetriebrekende faseovergangen. In de eerste fase ontstaan monopolen, in de tweede, de snaren.
Meerdimensionale kettingen
Vervolgens beargumentert het team dat dit een stabiele configuratie kan produceren van één monopool ‘kraal’ en twee kosmische snaren, die op hun beurt zouden kunnen worden verbonden om één-, twee- en zelfs driedimensionale structuren te vormen – net zoals atomen verbonden zijn door chemische bindingen, waarvan de meer complexe variëteiten de mogelijkheid in zich dragen informatie te dragen en zichzelf te repliceren, aldus het team. Het is onwaarschijnlijk dat een eendimensionale ‘ketting’ informatie bevat, echter zo stelt het team, meer complexe structuren zouden dat mogelijk wel kunnen – en ze zouden lang genoeg kunnen overleven om zich te vermenigvuldigen, waarbij ze zich voeden met de fusie-energie die door de ster wordt gegenereerd. Het team schrijft: “Vergeleken met de levensduur van een ster, is zijn levensduur een snel vonkje licht in het donker. Wat belangrijk is, is dat een dergelijke vonk erin slaagt om meer vonken te produceren voordat hij verdwijnt, waardoor de soort een lange levensduur heeft.” En vervolgt: “De complexiteit die evolueert door mutaties en natuurlijke selectie neemt toe met het aantal generaties dat voorbijgaat. Als de levens van zelf-replicerende nucleaire soorten zo kort zijn als de levens van veel onstabiele samengestelde nucleaire objecten, kunnen ze dus snel evolueren naar een enorme complexiteit.” Chudkovsky stelt dat het mogelijk is dat een dergelijke levensvorm intelligentie zouden ontwikkelen en dat ze vanwege hun snelle ontwikkeling mogelijk een manier vinden om de kosmos buiten hun ster te onderzoeken.
Feest van de verbeelding, snel afkoelende sterren
Hoe zo’n soort eruit zou zien, noemt het team een ‘feest voor de verbeelding’. Maar om naar tekenen van hun aanwezigheid te zoeken hoeft men niet te weten hoe ze eruit zien. Daar dergelijke organismen een deel van de energie van hun gastheerster zouden gebruiken om te overleven en zich voort te planten, zouden sterren die sneller lijken af te koelen dan stellaire modellen kunnen verklaren, mogelijk gastheren zijn voor wat de onderzoekers ‘nucleair leven’ noemen. Er zijn verschillende van dergelijke sterren waargenomen, en hun enigszins versnelde afkoeling is nog steeds een mysterie. Sterren die zonder uitleg onregelmatig dimmen, zouden ook een goede plek kunnen zijn om te kijken, zoals EPIC 249706694****. De onderzoekers merken op dat het een extreem grote stap zou zijn om deze sterren aan nucleair leven te koppelen, maar ze zijn van plan volop door te gaan met dit onderzoeksveld o.a. door het maken van computersimulaties. Bronnen; ScienceAlert/HEP
*http://journals.andromedapublisher.com/index.php/LHEP/article/view/166
**Middelbaar biologieonderwijs leert dat levende wezens zich onderscheiden van de levenloze natuur doordat ze voldoen aan zeven kenmerken: ademen, voeden, uitscheiden, bewegen, groeien, waarnemen en voortplanten. Op dit moment zijn er ruim tweehonderd beschrijvingen in omloop. Hierbij een definitie; ‘Leven is een open fysico-chemisch systeem dat d.m.v. uitwisseling van energie en materie met de omgeving en door een inwendig metabolisme in staat is om zich in stand te houden, te groeien, zich voort te planten en zich aan te passen aan veranderingen in de omgeving, zowel op korte (fysiologische en morfologische adaptatie) als op lange termijn (evolutie).
***Citaat uit AB 29/3/2020: ‘Een theorie is dat het heelal ongeveer een miljoen jaar na de oerknal afkoelde en een faseovergang onderging, een gebeurtenis die lijkt op hoe kokend water vloeistof in gas verandert. Wanneer een bepaald metaal wordt gekoeld tot een lage temperatuur, verliest het de elektrische weerstand volledig door een faseovergang en wordt het een supergeleider. Net als bij een supergeleider, heeft dit proces in het vroege heelal mogelijk zeer fijne snaarvormige structuren van magnetische velden gecreëerd. Deze zouden zich door het heelal dringen, als scheuren in ijs zodra water bevriest. Tot nu toe is er voor deze structuren nooit direct bewijs gevonden. Dit kan zijn omdat ze zich verder terug in de tijd verbergen dan we kunnen zien. ‘
https://www.astroblogs.nl/2020/03/28/materie-overvloed-verklaart-door-detectie-kosmische-snaren-in-toekomst-mogelijk/
****https://www.sciencealert.com/a-star-with-random-dimming-has-become-one-of-the-most-mysterious-in-the-milky-way
Ik kwam het nieuws over deze hypothese ook tegen. Heel fascinerend. Leven dat in het binnenste van sterren zou kunnen bestaan. Ik denk niet dat het kan, maar da’s weer wat anders.
Ik vraag me vooral af hoe het daar zou kunnen ontstaan. Het kan niet eerst even een paar miljoen jaar op een beschut plekje evolueren tot een soort die bestand is tegen helse temperaturen, dus ik ben geneigd om met Arie mee te gaan en denk dus ook dat het niet kan. Wel acht ik de kans reëel dat er levensvormen bestaan op een manier die voor ons niet of nauwelijks voorstelbaar is en mogelijk niet of amper te detecteren.
groet,
Gert (Enceladus)
Ja, ik denk ook dat het misschien wel het menselijk bevattingsvermogen de beperkende factor is en we ons er geen voorstelling van kunnen maken. Maar nog niet zo lang geleden kon je je ook niet voorstellen dat er microben zijn, hier op aarde, die bv zware metalen nodig hebben om te overleven of bestand zijn tegen ioniserende straling. Het is m.i. goed dat theoretici dit gebied wel verder verkennen.
Leven ontstaat uit leven, dus we kunnen zelfs teruggaan voor de tijd van zichtbare materie.
Ik ben overtuigd van leven op de zon en andere sterren, hoewel het niet echt vergelijkbaar is met het leven hier op aarde.
Er is ook iets op nuclear niveau in ons wat onsterfelijk is en geheugen heeft, maar er zijn helaas te weinig mensen die daar via meditatie bij kunnen. Voorwaarde is dat de geest absoluut stil gelegd wordt anders ziet men een afspiegeling van de eigen geest (komt vaak voor bij coma patiënten).
Je zou het idee kunnen vergelijken met het Corona Virus… feitelijk een dood organisme zonder eigen stofwisseling, geen intelligentie, geen eigen reproductie mechanisme en muteert toch op basis van overleven. En ze weten precies hoeveel 1,5 meter is 🙂 . Valt dit nucleaire concept ook onder het idee van Von Neumann als je van sterren afval steeds weer een nieuwe generaties produceert? https://en.wikipedia.org/wiki/Von_Neumann_universal_constructor
De vergelijking met een virus vind ik wel een aardige, of deze deeltjes, net als bv prionen en viroïden als levend moet worden beschouwd, blijft onderwerp van discussie (ware het niet dat ze natuurlijk wel uit voor ons bekende bouwstenen zijn gevorm). In een van de reacties uit o.s. link staat het treffend, ‘its a problem in scientific study, its not a problem in nature.’.
https://www.researchgate.net/post/Can_we_truly_regard_viruses_viroids_and_prions_as_non-living
En ja, knap dat ze dat weten van die 1,5 m afstand, ze zijn i.d. slimmer dan wij 🙂
W.b. het onderzoek van Chudnovsky e.a., dit deed me denken aan een uitspraak van NASA-astrobioloog Ken Nealson; “Stuur in elk geval nooit een bioloog als je leven zoekt. Die weet veel te zeker hoe leven eruit dient te zien, om nog open te staan voor leven dat heel anders blijkt. Ik zeg; vergeet alles wat je van het aardse leven weet behalve de meest fundamentele kenmerken; complexiteit, energietransport en niet-evenwicht. Pas als je dat hebt, moet je gaan kijken naar de vorm.”
Met Von Neumanns ‘universal constructor’ kom je op het terrein van AGI en ETAI. Dit is zo complex want hoe beschouw je een zelf-replicerende machine, als leven, het is de mens die hem gebouwd heeft… Enfin veel artikelen zijn hierover geschreven. Ik citeer een quote van Armstrong, Cirkovic uit 2017; ‘Indeed, there is good reason to presume that most extraterrestrials in the universe are ‘postbiological’ artificial intelligences.”
‘https://www.researchgate.net/publication/231897179_Cultural_evolution_the_postbiological_universe_and_SETI
Ah, daar zeg je wat Nico. Net als dat de theoretische basis voor COVID-19 gelegd is bij Strategic Intelligence (rechts onder Climate Change) 😉
https://intelligence.weforum.org/topics/a1G0X000006OLciUAG?tab=publications
Ik vind het ook heel knap van een hersenloos virus dat weet wat 1,5 meter afstand is, maar het effect op bepaalde mensen werkt wel. Ik zag laatst een vrouw die alleen in d’r auto zat met mondmasker op voorbijkomen om waarschijnlijk haar dashboard te beschermen.
Monique, in België is dit verplicht in bedrijfswagens, misschien was dat de reden. Het ziet er niet uit maar vorige week werden 4 collega’s van mij besmet tijdens het carpoolen.
Maar ik begrijp wat je bedoelt, gezond verstand wordt sedert covid nog meer overwoekerd door paranoia.
Hmm, gewoon een Nederlands nummerbord hoor. Die 4 collega’s hebben zich dus laten testen met zo’n PCR test die niet erg betrouwbaar is. Daar is genoeg over te vinden 🙂
Dat kost wat zo’n test (blz14) https://vng.nl/sites/default/files/2020-08/definitief-rapport-meerkosten-ggd-ten-gevolge-van-covid-19-augustus-2020.pdf
of https://i.imgur.com/hUMGol9.jpg
Maar goed, dit gaat off-topic om daar verder op door te gaan.
Ik ga er zelf vanuit dat leven een sterk mechanisme is met eigen ritmes en tijd en dat het helaal barstensvol varianten zit. Meer vanuit waar is het niet. Ik weet dat het te stellig klinkt maar we kijken En zien ook maar met de kennis die wij hebben tot nu toe en daar vinden al grote doorbraken in per periode.
Los van de vraag of wij het herkennen en erkennen als zodanig.
whipping star van Frank Herbert