28 maart 2024

RKK Energia ontwerpt nieuw ruimtestation voor monitoring van de gehele aardbol

Recent heeft het Russische bedrijf RKK Energia Corporation, dat modules voor het ISS bouwt, een voorstel gedaan voor een nieuw orbitaal ruimtestation dat in de tweede helft van dit decennium in een aardebaan gelanceerd moet worden. Het nieuw te ontwerpen ruimtestation zou in twee orbitale inclinaties – resp. 72 en 98 graden – een baan om de aarde beschrijven en hiermee een volledige monitoring van het aardoppervlak, in het bijzonder van de Arctische regio, kunnen doen. Het voorstel van RKK Energia zou ingediend zijn bij de Russische Academie van Wetenschappen, aldus de Sputnik nieuwsite.

Kaart van de noordelijke territoria, Northern Sea route, noordoost/west passage credits; NASA/Harper/NOAA

Een orbitale helling van 72 graden zou het ruimtestation in staat stellen om het aardoppervlak te observeren op breedtegraden tot 80 graden, waardoor een duidelijk zicht ontstaat op het grootste deel van het oppervlak van de planeet, inclusief de buitenste ring van de poolcirkel en de toekomstige transportader van de Noordelijke Zeeroute. Een orbitale helling van 98 graden zou het mogelijk maken om de hele aarde door het ruimtestation te laten monitoren. Een Russisch GLONASS-expert, Dr. Andrei Ionin, stelt dat een inclinatie van 98 graden kan assisteren bij het monitoren van de noordelijke gebieden. ”Niemand heeft ooit ruimtestations met zulke inclinaties opgezet. Dergelijke banen zijn nodig om de gehele aardbol te observeren. Ze zijn handig omdat de zon consequent onder een bepaalde hoek staat, dit wordt de zonsynchrone baan (bijna polaire baan) genoemd, en de apparatuur voor het filmen hoeft maar één keer te worden gekalibreerd,” aldus Ionin. Er zijn al aardobservatiesatellieten met zonsychrone banen maar observaties van het ruimtestation zouden hun data kunnen aanvullen.

Rusland heeft de afgelopen jaren flinke economische en militaire investeringen gedaan in de uiterst noordelijke territoria van het land om zijn aanwezigheid aldaar te versterken met als doel een belangrijke motor voor de economie te vormen. Dit zowel door de verkenning van de enorme onaangeboorde natuurlijke hulpbronnen in de regio als door de creatie van een nieuwe belangrijke transportroute om de handel tussen Europa en Azië te vergemakkelijken. RKK Energia, gevestigd in Moskou, lobbyt inmiddels al jaren voor de oprichting van een nieuw, autonoom Russisch ruimtestation. Het bedrijf is fabrikant van vele raketten en ruimtestationmodules, zoals de Sojoez en de Progress. Behalve het bouwen van de ruimtevaartuigen is het ook verantwoordelijk voor de lancering ervan. Op donderdag 26 november j.l. gaf Vladimir Soloviev, president van RKK Energia, tijdens een vergadering onder voorzitterschap van de Russische Academie van Wetenschappen aan, dat Rusland moet overwegen om een nieuw nationaal ruimtestation te creëeren daar de systemen van het ISS ‘op leeftijd beginnen te komen’ en er ook reeds de nodige schade aan de modules zijn. Soloviev benadrukte later wel hierbij dat Rusland niet van plan is het ISS op te geven of zijn bestaande partnerschappen met andere ruimtevarende landen te beëindigen. Roscosmos gaat volgend jaar verder praten met ESA/NASA over de toekomst van het ISS. Rusland wil in ieder geval tot en met 2025 blijven participeren maar stelde wel dat er noodzaak ligt voor een nieuw ruimtestation.

Mir ruimtestation Credits; ESA

Het nieuwe voorgestelde Russische ruimtestation zal naar verwachting tussen de drie en zeven modules hebben en bemanningen van twee tot vier personen. Het zal waarschijnlijk na 2024 worden ingezet, hoewel er tot nu toe geen exacte tijdschema’s zijn vastgesteld. Soloviev gaf eerder  aan dat het nieuwe Russische station qua ontwerp vergelijkbaar zou zijn met de Mir, een Sovjetruimtestation dat  actief was tussen 1986 en 2001, welke in veel opzichten diende als een voorloper van het ISS. Het nieuw te bouwen ruimtestation zou tevens een commerciële module kunnen bevatten voor vier ruimtetoeristen, waarbij de module twee grote patrijspoorten en Wi-Fi-toegang omvat. Bovendien zijn ingenieurs van plan om het mogelijk te maken om het station regelmatig aan een vrij vliegend laboratoriummodule te koppelen.Op dit moment is het de bedoeling om de modules van het station te lanceren met behulp van de nieuwe Angara-A5-draagraket, die  in staat is om ten minste 24,5 ton aan nuttige lading naar een aardebaan te lanceren. Bronnen: Sputnik, Groundnews, Roscosmos, Spacepage.be

*Een zonsynchrone baan (SSO), ook wel een heliosynchrone baan genoemd, is een bijna polaire baan rond een planeet, waarin de satelliet op dezelfde lokale gemiddelde zonnetijd over een bepaald punt van het planeetoppervlak beweegt. Polaire satellietbanen om de aarde worden met name gebruikt voor aardobservatie en spionagesatellieten voor het in kaart of in beeld brengen van het aardoppervlak. Binnen de polaire baan kent men de (niet) zonsynchrone banen. Aardobservatiesatellieten die zich in een polaire baan om onze planeet bevinden, maken ook vaak gebruik van een zonsynchrone baan. D..z. dat een satelliet in een zonsynchrone baan op weg van noord- naar zuidpool elke dag ongeveer op hetzelfde tijdstip over hetzelfde deel van de aarde vliegt. Doordat de zonsynchrone baan synchroon loopt met de omwenteling van de aarde om de zon, is de hoek van de belichting vrijwel altijd gelijk. Deze techniek is vooral zeer handig wanneer men beelden of data van verschillende seizoenen en jaartallen met elkaar wil vergelijken bij onderzoek naar klimaatsveranderingen.

Share

Speak Your Mind

*