Gisteravond was dé avond, de avond van de Grote Conjunctie, de avond van de Ster van Bethlehem 2.0, de ‘Kosmische Kus’, de zeer nauwe samenstand van Jupiter en Saturnus. En dat precies op de dag van het solstitium, de dag dat de astronomische winter begint. De laatste samenstand van de twee gasreuzen in ons zonnestelsel was op 16 juli 1623, maar die was toen moeilijk zichtbaar. Je moet teruggaan tot net voor zonsopgang op 4 maart 1226 om een betere samenstand te vinden dan die van gisteravond. Maar hoe was het gisteravond tussen 17.00 uur en 18.00 uur, toen wij het duo als één ster aan de hemel hadden kunnen zien? Blubberweer! De voor nederland zo karakteristieke Cummulus Interruptus kwam weer tussenbeiden, een dik wolkendek. En het had zo mooi kunnen zijn als je de tweets vanuit het buitenland ziet verschijnen, zoals deze:
The #GreatConjunction of #Jupiter and #Saturn thru my telescope just after 6pm. 4 of Jupiter’s moons; Europa, Ganymede, Io & Callisto, and Saturn’s Titan moon visible. Stacked many images for more clarity and color. Nexstar Celestron 6SE with Nikon D750 attached. #scwx #ncwx pic.twitter.com/vzP2IAuFnS
— Ed Piotrowski (@EdPiotrowski) December 22, 2020
Of deze (dubbelklikken voor de hele foto):
The most amazing photo of the #GreatConjunction I’ve seen yet. This one from @insertastronamehere on Instagram. Taken the night before the conjunction of Jupiter and Saturn, and you can also see both Jovian and Saturnian moons. Amazing. ? pic.twitter.com/dUWtzutSUG
— Alan Baxter (@AlanBaxter) December 22, 2020
Overigens was de hele situatie in Nederland gisteravond al eerder voorspeld:
Nou ja, dan maar wachten op de volgende Grote Conjunctie op 15 maart 2080, als ik 119 ben.
