28 maart 2024

2020 was samen met 2016 het warmste jaar ooit gemeten

2020. Vooral in Siberië was het in 2020 veel warmer dan normaal. Credit: NASA Goddard Institute for Space Studies.

De NASA heeft laten weten dat het jaar 2020 samen met 2016 het warmste jaar was dat ooit is gemeten. Globaal was de temperatuur 1,02 graden Celcius warmer dan het gemiddelde van de periode 1951-1980, aldus de metingen gedaan door NASA’s Goddard Institute for Space Studies (GISS) in New York. Vergeleken met de temperatuur eind 19e eeuw is het nu op aarde gemiddeld 1,2 C warmer. De afgelopen zeven jaren waren op rim de warmste jaren ooit gemeten. Afwijkend van de NASA komt de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) tot de conclusie dat 2016 een fractie warmer was dan 2020 en dat 2020 daarom het één-na warmste jaar ooit was.

Credit: NASA Goddard Institute for Space Studies.

Bij de NASA valt het verschil tussen de twee jaren binnen de foutmarge. Het verschil tussen de metingen van de NASA en NOAA kan verklaard worden doordat de NASA in haar metingen de poolgebieden meeneemt en NOAA niet. Dat 2016 zo warm was kwam toen door het effect van el Nino. In 2020 was dat effect er niet, dus klimaatonderzoekers zeggen dat het laat zien dat de globale klimaatopwarming doorzet.

Bron: NASA.

Share

Comments

  1. Oplossing?
    Hoog tijd dat de NASA en alle landen van de wereld samenwerken en investeren in een soort hitteschild of reflecterend instelbaar super diafragma ergens geostationair tussen aarde en de zon om onze aarde te beschermen en de temperatuur te reguleren, grootse onderneming, met materiaal vanaf de maan… sciencefiction? Ik denk dat we het kunnen.
    Groet van Harry

  2. mbt deze zin 🙂
    Bovendien komt er een periode aan van minimale zonneactiviteit en kan het ook nog wel eens de andere kant opslaan..
    Gr spits

    • Angele van Oosterom zegt

      Hoi @Spits, het gaat over het Grand Solar Minimum.

      Hieronder misschien een duidelijker artikel met de vraag, kan het effect van dit minimum het effect van global warming opheffen? De voorspelling is dat dit waarschijnlijk niet zo is maar zeker weten doen ze dit niet…

      Ik citeer: ‘The models for such predictions, however, are still not as robust as models for our weather and are not considered conclusive.’

      https://climate.nasa.gov/blog/2953/there-is-no-impending-mini-ice-age/

      https://skyandtelescope.org/astronomy-news/the-weakest-solar-cycle-in-100-years/

      Zoncyclus 24 was de zwakste 100 jaar, verwachting is dat 25 nog zwakker wordt en pas rond cyclus 27 er weer meer zonactiviteit gaat komen..

      Project Scopex gaat als het goed is juni 2021 testen met een paar kilo chemische substantie in de atmosfeer te verspreiden voor het dimmen van zonlicht (met calcium carbonate, een goede lichtblokker)
      https://www.sciencemag.org/news/2020/12/geoengineers-inch-closer-sun-dimming-balloon-test

      • Marc Opdebeeck zegt

        Aan Spits en Angele, het allerbelangrijkste in het thema van opwarming, afkoeling, kleine en grote ijstijden is volgens mij een goede diagnose te stellen van de zogenaamde “zieke patiënt aarde” vooraleer men met een eventuele behandeling start.

        Men weet ondertussen dat de fenomenen van kleine en grote ijstijden terugkomende cycli zijn.
        Er is ten eerste een onderscheid tussen kleine ijstijden en grote ijstijden. Kleine ijstijden zijn de kleine cycli die geaccumuleerd leiden tot de grote ijstijdcyclus. Aan de basis van deze grote ijstijdcyclus ligt de energiebalans van de totale aarde. Hierin heeft de huidige wetenschap een tekortkoming volgens mij. Men houdt veel te veel rekening met de tijdelijke effecten zoals 0,1 watt zonne-energie verschil en atmosferische temperatuurverschillen. Er ligt een vrij complex energieuitwisselingssysteem in het zon-aarde-maan systeem dat veel belangrijker is en zelfs belangrijker is dan de Milankovitch cycli.

        Mijn stelling is gebaseerd op de totale energiebalans van de aarde namelijk de E-in + E-gen = E-acc + E-uit
        Met E-in is de zonne-energie , de E-gen is de gegenereerde energie, E-acc is de opgestapelde energie en E-uit is de uitgestraalde energie naar de ruimte.
        De huidige wetenschap spreekt over de energie budget balans E-in(zon) = E-uit ( straling van aarde naar ruimte).

        De E-in is vrij constant rond de 362watt per m2 aardoppervlak, deze waarde is inderdaad niet genoeg om grote schommelingen in temperatuur of energie waar te maken. Wat wel belangrijk is is de samenstelling van de inkomende zonnestraling namelijk veel of weinig EUV (extreem ultraviolet straling). Tijdens zonneminima en dus minder intense zonnevlekken wordt er minder EUV geproduceerd waardoor minder gasmoleculen (O2 en N2) gesplitst worden. Alleen EUV kan door zijn hoge frekwentie de covalente bindingen in beide moleculaire verbindingen breken. Dit impliceert dat er minder absorptie ofwel botsingenis ontstaan in de bovenste atmosferische lagen waardoor de thermosfeer temperatuur kan dalen van 1500 graden C naar 500graden C.
        Een daling van temperatuur veroorzaakt een krimp van onze atmosfeer en daling van de gasdruk vooral boven de equatoriale zone. Deze anomalie zal de atmosferische luchtstromingen, Hadley, Ferrel en polaire, verstoren
        waardoor kleine ijstijden kunnen ontstaan.

        De gegenereerd energie E-gen is de energie die opgewekt wordt in het binnenste van onze aarde, door radioactieve processen, convectie en een zeer onderschat getijden effect van onze maan. In de lithosfeer van onze aarde wordt ook een niet te onderschatten hoeveelheid van energie gecreeerd door platentectoniek en vulkanische activiteit onder continenten maar ook oceanen.
        Al deze energie wordt verspreid door conductie, convectie en straling in de lithosfeer en de hydrosfeer en voor een groot deel gestockeerd of opgeslagen welke langzamerhand(honderden tot duizenden jaren) tot de E-uit zal leiden.

        Al deze aspecten en wisselwerkingen zorgen ervoor dat cycli ontstaan met grote ijstijden(90000jaar) afgewisseld met interglaciale perioden(12000jaar) zoals we die nu beleven. Alle grote ijstijden zijn begonnen met een opwarmingspiek vooraleer(kantelmoment) snel af te dalen naar een echte ijstijd.
        Volgens mij is de antropologische bijdrage hierin zeer beperkt tot verwaarloosbaar.

        Groet 🙂

  3. Mmmm… in 1880 met kwikthermometers zonder een globale ijkstandaard op een paar tiende graden de globale temperatuur meten? Ik geloof er helemaal niets van; dat “ooit” neem ik met een dikke korrel NASA zout. Alle ijkpunten variëren bij de globale meetlocaties, m.n. luchtdruk, kookpunt water, smeltpunt water, lichaamstemperatuur etc.
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Fahrenheit en dan ook nog een variabele “meter” die afwijkt van de huidige, die de lengte van de glazen schaalverdeling beïnvloedt. Bestond er in 1880 al een ijkwetgeving? Ik denk dat rond 1960 (komst van computers) er pas een aardig begin kwam aan redelijk betrouwbare metingen binnen een acceptabele 95% betrouwbaarheidsinterval. https://nl.wikipedia.org/wiki/Metrologiewet

Laat een antwoord achter aan Angele van Oosterom Reactie annuleren

*