29 maart 2024

Starship SN9 Aftermath

Helaas, Elon Musk zal zich wel verbijten maar van het Starship prototype SN9 is gisteren, 2 februari, weinig overgebleven. Om 20:25 NL’se tijd steeg de roestvrijstalen 50 meter hoge kolos op vanaf Boca Chica, en net als bij de SN8 was de vlucht zelf succesvol maar bij de terugkeer ging het mis. Na heroriëntatie op het hoogste punt in de vlucht, op zo’n 10 km, had een gecontroleerde äerodynamische afdaling met bodyflaps moeten gebeuren, maar tijdens de deze complexe flopmanoeuvre verloor het Starship een van de drie Raptor-motoren, met als resultaat dat de SN9 zijwaarts binnenkwam en hard de grond raakte. En zo eindigde deze vlucht eender als bij de SN8, in een grote vuurbal. Vanuit technisch oogpunt was Starship SN9 vorige week klaar om haar ‘hop’ in Zuid-Texas te maken, maar had de FAA geen toestemming verleend. Zeer laat in de avond op maandag 1 februari werd alsnog goedkeuring verkregen terwijl SpaceX voorbereidingen trof voor de evacuatie van de bevolking van het lokale gebied.  Gelukkig werd geen schade geleden aan de SN10 of de Tank Farm, en gaat men door met de voorbereidingen voor de SN10 die mogelijk later deze maand gelanceerd gaat worden.

Starship SN9, Boca Chica, Texas Credits; Jared Krahn/Wikimedia Commons

SN9 high-altitude testvlucht
SpaceX stelde zich met de SN9 ten doel om 10 km hoogte bereiken. De SN9 wordt aangedreven door drie
Raptor-motoren, die achtereenvolgens uitgeschakeld werden voordat het voertuig het hoogste punt van de vlucht bereikt, bij deze dus 10 km. Na heroriëntatie op het hoogste punt in de vlucht had een gecontroleerde äerodynamische afdaling met bodyflaps moeten gebeuren. De afdaling, wordt gedaan m.b.v. de onafhankelijke beweging van twee voorste en twee achterste bodyflaps, welke alle vier worden bediend door een boordcomputer om de houding van Starship tijdens de vlucht te regelen en een nauwkeurige landing op de beoogde locatie mogelijk te maken. De Raptor-motoren van de SN9 ontsteken opnieuw zodra het schip de flip-manoeuvre uitvoert voor de landing op het landingsplatform, maar nu verloor het Starship dus tijdens deze complexe manoeuvre een van de drie Raptors, met als resultaat dat de SN9 zijwaarts binnenkwam en hard de grond raakte. Een gecontroleerde äerodynamische afdaling met bodyflaps is van cruciaal belang voor het landen van een ruimteschip op bestemmingen in het zonnestelsel waar geen geprepareerde oppervlakken of landingsbanen bestaan, en om terug te keren naar de aarde. Het Starship, bedoeld voor maan- en Marsreizen is zowel een rakettrap als een bemannings- en vrachtschip, en zal ook moeten lanceren vanaf de maan of Mars. De eerste trap, Super Heavy, is in ontwikkeling en is nog niet getest. Bronnen en Credits video: NASASpaceFlight, Space.com, SpaceX

Share

Comments

  1. De controle over het schip is prima.
    De betrouwbaarheid van de Raptor laat te wensen over. Zachtjes uitgedrukt.

  2. Megan00b zegt

    De raptor is prima; de aanvoer van brand/zuurstof nadat je horizontaal bent geweest; in vrije val is ERG moeilijk. Dit is de reden waarom je test.
    Je klutst de inhoud van de tank nogal heen en weer; en dan moet je precies op het goede moment zorgen dat de brandstor/zuurstofaanvoer perfect werkt; zonder ‘ bubbels’, precies met de juiste druk; met de juiste temperatuur enzovoorts.
    Er is nog niemand geweest die dit heeft gedaan voor zover bekend; dus laat ze lekker testen. Als ze dit werkend krijgen is dat een grote stap naar Homo Kosmonauticus, de ruimtevarende mens. En gezien de manier waarop we de aarde misbruiken zou dat nog wel eens essentieel kunnen worden..

    De rest ging goed zo te horen/zien, dus op naar de volgende test einde van de maand.

    Mega

  3. Ik vraag mij wel af waarom de zachte landing bij de Falcon 9 raket wel lukt en bij de SN… niet. Ook de core stage van de Falcon 9 zal toch te maken hebben met dat klutsen van de tankinhoud.

    • Erik van der Veen zegt

      De first stage van de falcon 9 heeft heel veel tijd tijdens de afdaling om zich zelf te herorienteren en komt al rechtstandig naar beneden. Op het moment dat de motoren ontstoken moeten worden bij de entryburn en de landingburn dan heeft de brandstof al alle tijd gehad om een beetje tot rust te komen in het laagste punt van de tank.

      Bij de manouvre die spaceship maakt moeten de motoren ontbranden precies op het moment dat de hele raket doro de trusters een draai inzet die door de motoren dan nogeens versneld en daarna gecorigeerd moet worden.. Lijkt me een horror scenario voor ieder vloeistof kinetics engineer.

      • Aha, dus het wreekt zich nu dat de SN9 ‘maar’ 10 km hoog kwam. Bedankt voor de info.

        • Erik van der Veen zegt

          Ik denk dat het zich vooral wreekt dat die rare draai op het laatste moment juist bij het standaard vluchtplan hoort van Star Ship.. Als hij van buiten de atmosfeer komt zal dat ook zijdelings gebeuren om zoveel mogelijk luchtweerstand te hebben met een zo groot mogelijk remmend vermogen. Ook dan zal hij waarschijnlijk pas op hooguit een paar honder meter boven de grond die flip maken naar rechtopstaand en dat doet hij door op dat moment zijn motoren te ontsteken.

          Dus ze moeten dit gewoon goed krijgen en oplossen. Vorige keer ging het bijna goed, maar toen was de designfout dat er met dat geschud en geen druk op de tank dus onvoldoende brandstof was. Nu hadden ze daar een workaround voor, maar leek er echt een defect aan een raptor engine.. Dus voor zover ik het kan weten is er alle kans dat het met SN10 gewoon helemaal goed gaat.
          Maar de betrouwbaarheid van de raptors moet beter.

          Voor de rest: Fail Fast – Fail Often. Dan leer je het meest.. Het kost alleen klauwen met geld 🙂

          • Als ik dit zo lees dan is dit concept tamelijk onbetrouwbaar als je ook nog afhankelijk bent van de locale zwaartekracht (b.v. maan) om de klotsende vloeibare brandstof in korte tijd voor de landing op de juiste plek te krijgen. Dus voor landingen gewoon weer terug naar vaste brandstof met aparte thrusters zou ik zeggen.

  4. En dan begint het opruimen. Moet ook gebeuren 😉

    • Mark Rullens zegt

      Voor de vloeibare Methaan en Zuurstof hebben de prototype Starships ieder een Headertank om de vloeistoffen te stabiliseren, voorlopig zit de LOX tank in de neus, Jan je zien omdat deze wit is, en LOX is ook de witte wolk na de RUD….
      Headertank zit nu voorin om het massapunt naar voren te brengen.
      Verder starten er voor de flip maar twee Raptors, ééntje nu dus niet….
      Publiek geeft al aan om alle drie te ontsteken, en er dan snel weer ééntje uit te schakelen als ze allemaal werken, Starship heeft nu aan twee Raptors genoeg om te landen en kunnen niet verder terug geregeld worden in stuwkracht.
      Elon heeft aangegeven dat ze hier mee aan de gang gaan, kwestie van goed programmeren.

Laat een antwoord achter aan Arie Nouwen Reactie annuleren

*