Credit: Jacek Zmarz
Het inslaan van meteorieten op de maan hebben we al heel vaak gezien, onlangs zelfs drie inslagen kort na elkaar. Maar nu blijkt dat NASA’s MESSENGER (MErcury Surface, Space ENvironment, GEochemistry and Ranging) er ook eentje zag inslaan en wel op de planeet Mercurius. Het gebeurde op 21 december 2013, dus ruim acht jaar geleden, maar het is nu pas naar voren gekomen na onderzoek van de gearchiveerde gegevens van MESSENGER. Uit die gegevens blijkt dat MESSENGER’s Fast Imaging Plasma Spectrometer (FIPS) die dag een grote hoeveelheid natrium en silicium ionen, deel uitmakend van de stroom deeltjes van de zonnewind. Jamie Jasinski (Jet Propulsion Laboratory) en z’n team konden traceren dat al die deeltjes een zelfde snelheid hadden en dezelfde kant uitgingen. Duidelijk was dat ze niet afkomstig waren van de zon, maar dat ze van Mercurius afkomstig waren.
Het oppervlak van Mercurius is bezaaid met inslagkraters van meteorieten. Credit: NASA/Johns Hopkins APL/Carnegie Institution of Washington
Er moet die dag een pluim vanaf het oppervlak van Mercurius zijn opgestegen, die reikte tot ruim 5000 km hoogte en die bestond uit natrium en silicium. Die deeltjes waren in eerste instantie electrisch neutraal, maar toen ze in de ruimte in reactie kwamen met de fotonen van de zon werden het ionen, electrisch geladen deeltjes. Men denkt dat die pluim het gevolg was van de inslag van een meteoriet op Mercurius. Heel groot moet die niet zijn geweest (slechts 90 cm doorsnede naar schatting), maar omdat Mercurius slechts een zeer ijle exosfeer heeft kon die pluim ongehinderd zulke hoogten bereiken. Bron: Phys.org.
