28 maart 2024

Wat veroorzaakte de Chicxulub inslag, een planetoïde of toch een komeet?

Impressie van een komeet die op de aarde af vliegt. Credit: Public domain i

Ongeveer 66 miljoen jaar geleden sloeg een groot object vanuit de ruimte voor de kust van het hedendaagse Mexicaanse schiereiland Yucatan in op aarde en die inslag, waarbij de 150 km grote en 20 km diepe Chicxulub krater ontstond, zorgde er voor dat uiteindelijk driekwart van alle soorten planten en dieren op aarde uitstierf, waaronder de dinosauriërs. De grote vraag die sterrenkundigen al lang bezig houdt is wat precies dat object was wat toen insloeg, een planetoïde of een komeet? De sterrenkundestudent Amir Siraj en sterrenkundige Avi Loeb – hé, die komen we de laatste tijd wel vaker tegen – van Harvard zijn in een vandaag in Nature’s Science Report verschenen artikel tot de slotsom gekomen dat het object toch een komeet was en geen planetoïde, zoals lange tijd werd gedacht. Siraj en Loeb baseren zich op statistische analyse en simulaties van zwaartekrachteffecten. Daaruit blijkt dat ijskoude komeetkernen, die zich ophouden in de Oortwolk in het buitenste deel van het zonnestelsel onder invloed van de grote planeet Jupiter naar het centrale deel van het zonnestelsel kunnen worden gestuurd. Langperiodieke kometen kunnen dan in de buurt van de zon komen en daarmee ook in de buurt van de aarde. De ontmoeting van de ‘sungrazers’ met de zon zorgt voor sterke getijdewerking en daardoor kunnen de grote komeetkernen uit elkaar vallen. Dát zorgt er voor dat de kans dat éen van die fragmenten de aarde raakt veel groter wordt.

Impressie van de inslag credit: Don Davis/NASA

De berekeningen van Siraj en Loeb laten zien dat we 20% van de langperiodieke kometen door Jupiter’s invloed een sungrazer kan worden en dat de kans dat de aarde door één van de fragmenten van de kometen wordt geraakt tien keer zo groot is als eerst was gedacht. De statistische kans dat zo’n fragment de aarde raakt komt goed overeen met de leeftijd van de Chicxulub krater. Het tweetal wijst er ook op dat onderzoek aan gesteente van de Chicxulub krater sporen bevat van koolstofrijk chondriet, iets wat zeldzaam is bij planetoïden die zich in de gordel tussen Mars en Jupiter bevinden. Langperiodieke kometen daarentegen bevatten veel koolstofrijk chondriet. Bron: Phys.org.

Share

Comments

  1. Enceladus zegt

    Ah, wat een geluk voor de dino’s: niet ineens zomaar een doffe klap, maar weken van te voren hadden ze tenminste nog leuk vuurwerk aan de hemel.

    😉

    Groet,
    Gert (Enceladus)

  2. Angele van Oosterom zegt

    Mogelijk ontdekte dit tweetal ook de eerste interstellaire komeet, in 2014;
    https://www.scientificamerican.com/article/did-a-meteor-from-another-star-strike-earth-in-2014/

  3. Angele van Oosterom zegt

    Iets preciezer; ““More likely, this object is not from a habitable (much less inhabited) body, but rather is a piece of a frozen, comet-like body,” says Benjamin Weiss, a planetary scientist and meteorite expert at the Massachusetts Institute of Technology.”
    https://www.scientificamerican.com/article/did-a-meteor-from-another-star-strike-earth-in-2014/

  4. Dit idee is niet zo nieuw, op zoek naar de content van Iridium van kometen kom ik dit artikel tegen… Dartmouth Researchers Say a Comet Killed the Dinosaurs April 04, 2013 https://news.dartmouth.edu/news/2013/04/dartmouth-researchers-say-comet-killed-dinosaurs . Het blijkt dat als men de concentratie Iridium van de K-PG laag in twijfel trekt het idee wel te verkopen is. Niet uitgesloten is dat het toch om een meteoor gaat omdat er ook gewoon CI typen zijn met dezelfde hoge koolstof samenstelling … zie koolstof houdende chondrieten. https://www.spacepage.be/artikelen/het-zonnestelsel/meteorieten-en-inslagkraters/soorten-meteorieten-chondrieten .

  5. “Mogelijk ontdekte dit tweetal ook de eerste interstellaire komeet, in 2014″ Maar mogelijk ook niet….. eerst zelf criteria opstellen voor instellaire objecten om ze dan vervolgens zelf toe te passen bij niet controleerbare situaties… het ding is verbrand in de atmosfeer. “If this meteor is indeed interstellar, (dus hij weet het niet) it shows a proof of concept,” Loeb says. “Sure, it burned up, but bigger, rarer ones won’t.” Het is m.i. een vaste strategie van zijn team om telkens onbewijsbare events uit te kiezen waar je blijft zitten zonder antwoord. Ik wil niet kritisch zijn, maar ik word een beetje moe van dit soort hypotheses. Wetenschappelijke artikelen moeten door anderen geverifieerd kunnen worden om stand te houden, neem de faster than light neutrino´s, de primordiale B-mode polarisatie, phosphine op Venus, etc.

Speak Your Mind

*