29 maart 2024

Hart van de Krabnevel heeft een honingraatachtige structuur

3D reconstructie van de Krabnevel, links zoals gezien vanaf de aarde, rechts vanuit een ander gezichtspunt. Credit: Thomas Martin, Danny Milisavljevic and Laurent Drissen.

Een team van sterrenkundigen oner leiding van Thomas Martin (Université Laval) heeft een driedimensionale constructie weten te maken van het hart van de Krabnevel (M1 in de Messierlijst), het overblijfsel van de supernova die op 4 juli 1054 explodeerde. Daaruit blijkt het hart daadwerkelijk een hartachtige vorm te hebben met filamenten van gas, die een honingraatachtige structuur hebben. De supernova vond plaats in het sterrenbeeld Stier en het waren Chinese astrologen die de ‘gastster’, zoals ze ‘m toen noemden, maanden aan de hemel konden zien. Martin z’n team heeft de Krabnevel bestudeerd met behulp van de krachtige SITELLE spectrometer verbonden aan de Canada-Hawaii-France Telescope (CFHT) op de top van de berg Mauna Kea op Hawaï. Op basis van die waarnemingen heeft men een driedimensionale reconstructie van de Krabnevel gemaakt en die is vergeleken met de 3D-reconstructie van twee andere supernovarestanten. De morfologie van de Krabnevel wijst erop dat de explosie van de zware ster op die 4e juli 1054 mogelijk anders verliep dan men tot nu toe dacht. Die heersende gedacht is dat de uit zuurstof, neon en magnesium bestaande kern van die ster in elkaar klapte en vervolgens de buitenlagen wegbliezen in een zogeheten ‘electron-capture supernova’. Martin et al denkt dat het meer gaat om een imploderende ijzerkern, van waaruit radioactieve pluimen diverse kanten uitschoten en waarin turbulente mixing plaatsvond, iets dat bij lagere energieën plaatsvind dan in het zuurstof-neon-magnesium scenario. Dat nieuwe scenario levert wel de hartvorm van de Krabnevel op met de honingraatachtige filementen.

Hier het vakartikel over de Krabvenel, verschenen op 18 januari in de Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Bron: RAS.

Share

Speak Your Mind

*