Ook röntgentelescopen wijzen op een neutronenster in het restant van SN1987A

Op 23 februari 1987 zagen sterrenkundigen een supernova in de Grote Magelhaense Wolk verschijnen, een begeleidend dwergstelsel van de Melkweg, 163.000 lichtjaar van ons vandaan. SN 1987A was een type II supernova, een zware ster (Sanduleak -69 202, een blauwe superreus) die z’n buitenlagen wegblies en wiens kern implodeerde tot neutronenster. Tenminste, dat is wat sterrenkundigen denken, maar waar ze tot op heden nog steeds geen zekerheid over hebben. Vorig jaar kwamen er eerste aanwijzingen na waarnemingen met ALMA dat er inderdaad een neutronenster in het centrum van het supernovarestant staat, nu zijn daar opnieuw aanwijzingen voor, dit keer op basis van waarnemingen met de röntgen-ruimtetelescopen Chandra en NuSTAR.

Die twee telescopen hebben in het centrum van het restant een nevel gezien die veroorzaakt lijkt te worden door een zogeheten ‘pulsar wind’, een stroom van relatief laagenergetische röntgenstraling die door de snel roterende neutronenster wordt uitgezonden. Er is een alternatieve verklaring voor die straling – te weten deeltjes die door de schokgolf van de supernova worden versneld – maar op grond van diverse specifieke eigenschappen van de waargenomen straling denkt men met pulsar wind te maken te hebben. Eén van die eigenschappen is bijvoorbeeld dat de röntgenstraling tussen 2012 en 2014 gelijk in intensiteit is gebleven, terwijl de radiostraling in die tijd toenam. Verder zou de straling zoals NuSTAR die ziet 400 jaar vergen voordat de elektronen door een schokgolf zo versneld zijn dat ze die straling kunnen leveren, terwijl een neutronenster dan in tientallen jaren kan doen – de supernova vond 33 jaar geleden plaats.

Hier is het vakartikel over de waarnemingen aan het restant van SN1987A, te verschijnen in the Astrophysical Journal Letters. Bron: Chandra.