29 maart 2024

Ieder jaar vliegen zo’n zeven interstellaire objecten door het binnenste deel van het zonnestelsel

Impressie van 2I/Borisov. Credit: NRAO/AUI/NSF, S. Dagnello.

In 2017 werd het allereerste interstellaire object (ISO) ontdekt, 1I/2017 U1 of ‘Oumuamua, twee jaar later gevolgd door 2I/Borisov. Die twee objecten in nog geen vier jaar tijd die vanuit de interstellaire ruimte een eenmalige passage door de binnenste delen van het zonnestelsel maakten. Dat roept natuurlijk de vraag op hoe vaak dit gebeurt dat er ISO’s door het zonnestelsel vliegen. Onderzoekers van het Initiative for Interstellar Studies (i4is) onder leiding van Marshall Eubanks hebben zich op die vraag gestort en in dit vakartikel komen ze met het antwoord: ieder jaar vliegen er gemiddeld zo’n zeven op planetoïden lijkende ISO’s door de binnenste delen van het zonnestelsel. Dat betekent dat er potentieel veel objecten van buiten het zonnestelsel onze kant uit vliegen, die bestudeerd zouden kunnen worden door interplanetaire missies. Dat maakt het dan mogelijk om van nabij zo’n bezoeker van buiten het zonnestelsel nader te bestuderen. Eén zo’n voorgestelde missie is project Lyra, dat al in 2017 opgezet werd naar aanleiding van de passage van ‘Oumuamua. Ook de ESA heeft zo’n plan en wel de Comet Interceptor mission, die ergens in 2029 naar een langperiodieke komeet moet reizen. Om zo’n missie kans van slagen te geven moet de ISO ver vantevoren al waargenomen worden om de missie daarheen mogelijk te maken.

impressie van ‘Oumuamua. Credit: ESA/Hubble, NASA, ESO, M. Kornmesser

Om de hoeveelheid passerende ISO’s te berekenen hanteerden Eubanks en z’n team het zogeheten ‘local standard of rest (LSR), dat is de gemiddelde beweging van het stof, gas en sterren in de Melkweg in de buurt van de zon. Vervolgens gebruikten ze de gegevens van ‘Oumuamua en 2I/Borisov plus de gegevens van de Gaia ruimtetelescoop van sterbewegingen om een schatting te maken van het aantal ISO’s. Dat leverde op dat er gemiddeld per jaar zon zeven ISO’s door het zonnestelsel vliegen die op planetoïden lijken (á la ‘Oumuamua). De op kometen lijken ISO’s, zoals 2I/Borisov, komen minder vaak langs, eentje per 10 á 20 jaar slechts. De ISO’s zouden ook sneller kunnen gaan dan ‘Oumuamua, die met 26 km/s door het zonnestelsel stoof, alvorens door de één of andere oorzaak nog sneller te gaan. Bron: Phys.org.

Share

Comments

  1. Dick Mesland zegt

    Meeliften. Komen we misschien over 50.000 jaar in een ander stelsel van planeten terecht.

Speak Your Mind

*