28 maart 2024

En wederom is de conclusie: de EmDrive werkt niet

De testopstelling van de EmDrive in de TU in Dresden. Credit: M. Tajmar et al. 2021

De EmDrive is hier vaker langsgekomen, de revolutionaire raketmotor die met zijn ‘radio frequency (RF) resonant cavity thruster’ voortstuwing zou leveren doordat fotonen in een afgesloten, niet symmetrische konische ruimte bij een bepaalde frequentie tegen de wand van de ruimte botsen. Mocht dat inderdaad werken dan zou het een raketmotor zijn die zonder brandstof kan werken, aldus Roger Shawyer., die er in 2001 als eerste mee kwam. Later ging ook een onderzoeksgroep onder leiding van Harold White (NASA’s Johnson Space Center) er mee aan de slag. Daar kwam in 2016 bij dat NASA’s Eagleworks lab inderdaad iets van voortstuwing bij een EmDrive bleek te meten en daarmee was het gelijk wereldnieuws. Er was vanuit de kringen van wetenschappers echter veel kritiek op het idee van de EmDrive en wel omdat de raketmotor een schending oplevert van de derde wet van Newton, de behoudswet van momentum, die zegt dat iedere actie leidt tot een reactie. Of anders gezegd: zonder actie is er ook geen reactie. En da’s wat alle conventionele raketmotoren doen: ze produceren voortstuwing door brandstof tot ontbranding te brengen en dat door een uitlaat te stuwen, een actie die tot beweging in de ruimte leidt, actie is reactie. In 2018 was er een groep Duitse wetenschappers onder leiding van Martin Tajmar (Institute of Aerospace Engineering van de Technische Universität in Dresden) die de EMDrive nabouwde en er proeven mee deed en daaruit kwam naar voren dat de fotonen in de EmDrive helemaal geen voortstuwing opleveren, maar dat hetgeen Eagleworks lab mat elektromagnetische straling is die vermoedelijk het gevolg is van de interactie tussen de stroomkabels van de EMDrive en het magnetisch veld van de aarde. En nu drie jaar later heeft delfde groep van Tajmar de doodsteek gegeven aan de EmDrive.

Test- en meetopstelling van de EmDrive in de TU in Dresden. Credit: M. Tajmar et al. 2021

Opnieuw werd de EmDrive geheel nagebootst in een testruimte, precies volgens de configuratie zoals beschreven door White et al., zoals ze gebruikten in hun Eagleworks laboratories en zoals beschreven in het vakblad AIAA Journal of Propulsion and Power. Uit het onderzoek van Tajmar en z’n team komt naar voren dat de gemeten voortstuwing geproduceerd wordt doordat de uitlaat van de EmDrive wordt verwarmd. Bij het testen werd rekening gehouden met alle mogelijke storende effecten, zoals luchtbewegingen, vibraties, achtergrondeffecten. De voortstuwing bleek dus een thermisch effect te zijn, zoals ze dat noemen, en geen voortstuwing door de fotonen in de vacuümruimte van de EmDrive. Eindoordeel van de groep van Tajmar: “Our measurements refute all EmDrive claims by at least 3 orders of magnitude.

Hier de drie vakartikelen over de metingen aan de EmDrive, welke vorige week door de groep van Tajmar gepresenteerd zijn tijdens de Proceedings of Space Propulsion Conference 2020.

Bron: Universe Today.

Share

Comments

  1. Het blijkt dus eigenlijk een Crookes radiometer effect te zijn die bij mij op mijn vensterbank rondtolt als de zon schijnt. http://www.thuisexperimenteren.nl/science/radiometer/radiometer.htm en deze https://arxiv.org/pdf/physics/0402011.pdf (Enhanced radiometric forces)

  2. Erik van der Veen zegt

    Tja, jammer is het wel natuurlijk. Maar de kansen dat hij wel zou werken waren al niet groot na alle vorige testen

Speak Your Mind

*