Het zijn die terminator events van de zon die Leamon en z’n team bekeken hebben, specifieke momenten die vanaf begin jaren zestig bekend zijn. Al die momenten werden vergeleken met de temperatuur van het zeewater in de Stille Oceaan. Wat bleek: alle vijf terminator events in de periode tot 2010-11 vielen samen met het moment dat op aarde El Nino (als het zeewater warmer is dan gemiddeld) veranderd in een La Nina (als het zeewater juist kouder is dan gemiddeld). Ook het einde van de meest recente zonnevlekkencyclus lijkt samen te vallen met de start van een La Nina. Het verband tussen de cyclus van de zonnevlekken en de wisselingen van El Nino en La Nino zou op toeval kunnen berusten, maar de kans dat dat het geval is lijkt erg klein: 1 op 5000. Neem je de zesde terminator event erbij, die ook samenvalt met een switch van El Nino naar La Nina dan is die kans nog kleiner. Hoe het precies kan dat de zonnevlekkencyclus de weerseizoenen van La Nina en El Nino beïnvloed is niet bekend. Wellicht dat de zonnevlekkenactiviteit de hoeveelheid kosmische straling die de aarde bestookt beïnvloed, maar dan zit je met de vraag welk verband er is tussen de kosmische straling en het weer op aarde en ook dat verband is niet duidelijk. Bron: Eurekalert.
Er lijkt een verband te zijn tussen de zonnecyclus en La Nina en El Nino
5 april 2021 door 3 Reacties
dit vakartikel, waarin Robert Leamon (University of Maryland-Baltimore County) en z’n team ingaan op dat mogelijke verband. Daarbij hebben ze niet gekeken naar de bekende 11-jarige cyclus van de zonnevlekken, die zich kenmerkt doordat begin en einde nooit echt duidelijk zijn, maar nogal wazig en onvoorspelbaar. Wel keken ze naar de 22-jarige cyclus, die wat preciezer is en die het begin en einde van de cyclus van de magnetische polariteit van de zon markeren. Zo’n cyclus begint als er bij de polen twee banden met tegenovergestelde lading verschijnen, bij de ene pool een min- en bij de andere pool een plus-band. Gedurende de cyclus zakken de banden naar lagere breedtegraden richting evenaar van de zon en zodra de midden-breedtegraden worden bereikt, gelegen tussen polen en evenaar, beginnen er in de banden zonnevlekken te verschijnen. De cyclus eindigt zodra de twee banden elkaar bij de evenaar raken en ze elkaar wederzijds vernietigen, gepaard gaande met allerlei ’tsunami’s’ in wat men een ’terminator event’ noemt.
Een recent onderzoek heeft aanwijzingen opgeleverd dat er mogelijk een verband is tussen de zonnecyclus en de overgang van El Nino naar La Nina in de Stille Oceaan. In het blad Earth and Space Science verscheen
Ik zou het om willen draaien… El Nino en La Nino beïnvloeden de zonneactiviteit…. het gebrek aan een verklaring blijft identiek, 2 fenomenen die wellicht zonder oorzakelijk verband een tijdje synchroon lopen, als je die maar zorgvuldig selecteert 🙂 Ik heb er nog wel vertrouwen in dat de maan voor eb en vloed verantwoordelijk is, dat dan weer wel.
Tussen 1960 (bronartikel ) en 2010 een vijftal 22-jarige cycli ?
En ik tel 20 Nino’s in diezelfde periode. Dus zonder terminator kan het blijkbaar ook.
Er wordt in het bron artikel meerdere malen gewezen op het feit dat correlatie en causaal verband in principe niets met elkaar te maken hebben. Zo loopt mijn klok ook geheel synchroon met het 8 uur journaal en ook met de jaarlijkse gemiddelde zon opkomst en ondergang, toch is er geen causaal verband… trek de batterij er uit en de zon blijft gewoon opkomen.