Fragment uit de simulatie van de formatie van de eerste sterrenstelsels in het heelal. Credit: Dr Harley Katz, Beecroft Fellow, Department of Physics, University of Oxford
Onderzoek van sterrenkundigen van University College London (UCL) en de University of Cambridge wijst erop dat de allereerste sterren in het heelal al 250 tot 350 miljoen jaar na de oerknal gingen schijnen. Die sterren vormden de zogeheten kosmische dageraad, toen er na de oerknal een einde kwam aan de duisternis, de periode van de kosmische donkere eeuwen. De Britse sterrenkundigen hebben met behulp van de Atacama Large Millimeter Array (ALMA) in Chili, de Europese Very Large Telescope, ook in Chili, en de beide Keck-telescopen op Hawaï, het licht bestudeerd dat afkomstig is van zes zeer ver verwijderde sterrenstelsels, stelsels waarvan het licht er meer dan 13 miljard jaar over heeft gedaan om ons op aarde te bereiken. Toen was heelal nog maar 550 miljoen jaar oud. Analyse van dat licht – en dan met name de spectraallijn van atomair waterstof – laat zien dat de sterrenstelsels toen al 200 tot 300 miljoen jaar oud waren, dus dat betekent volgens een eenvoudige rekensom dat de eerste sterren in die stelsels 250 tot 350 miljoen jaar na de oerknal gingen schijnen. Toen brak ook de tijd aan van de reïonisatie (de zogeheten Epoch of Reionization), toen door de sterke UV-straling van die eerste sterren de neutrale atomen splitsen in losse elektronen en atoomkernen. Hieronder een animatie van een simulatie van de vorming van de eerste sterrenstelsels in het heelal.
Hier het vakartikel van Laporte et al over de waarnemingen aan de zes stelsels, te verschijnen in de Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Bron: Phys.org.
