Impressie van het aardmagnetisch veld dat ons beschermt tegen de straling van de zon. Credit: MSFC / NASA
Hier op aarde wordt het leven beschermd tegen gevaarlijke straling uit de ruimte door het magnetische veld van de aarde. De zon en bronnen van buiten het zonnestelsel produceren energierijke straling, die dodelijk voor ons zou zijn, maar het aardmagnetisch veld (geproduceerd door de roterende ijzerkern van de aarde) beschermt ons daar gelukkig tegen. Maar biedt zo’n ‘planetair schild’ ook bescherming in het geval van zonachtige sterren, die aan het einde zitten van hun levensfase, die in het stadium zitten van de rode reuzen? In de kern van de zon wordt waterstof in helium omgezet en dat duurt nog zo’n vijf miljard jaar. Daarna zal – als helium wordt omgezet in zuurstof – de kern inkrimpen en de buitenlagen opzwellen. De zon zal dan een rode reus zijn.
Impressie van een exoplaneet bij een rode reus. Credit: NASA.
Onderzoek door een tweetal sterrenkundigen – Dimitri Veras (Universiteit van Warwick, VK) en Aline Vidotto (Trinity College, Dublin) – laat zien dat de sterrenwinden van rode reuzen zo krachtig zijn dat ze zullen doordringen door de magnetische velden van planeten in hun buurt. De rode reuzenfase duurt weliswaar kort, maar de intense straling is voldoende om eventueel leven op planeten uit te roeien. Alleen een planeet met een magnetosfeer die honderd keer zo sterk is als dat van Jupiter is in staat weerstand te bieden tegen de sterrenwind van de rode reus.
Na de fase van de rode reuzen, als de buitenlagen geheel zijn weggeblazen, blijft er een witte dwerg over, de oorspronkelijke kern van de rode reus. Planeten bij een witte dwerg zijn wel levensvatbaar, maar dat betekent wel dat – áls er leven voorkomt – het leven er ontstond ná de fase als rode reus. Hier het vakartikel over het onderzoek aan de straling van rode reuzen, verschenen in The Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Bron: Eurekalert.
