29 maart 2024

Zeer poreuze rotsen geven planetoïde Bennu z’n pokdalige oppervlak

Planetoïde Bennu. Credit: NASA / Goddard / University of Arizona

Sterrenkundigen dachten dat planetoïden zoals Bennu een oppervlak zouden hebben dat als ware bedekt met zand zou zijn, regoliet van fijn zand en kleine steentjes, van slechts enkele centimeters groot. Maar niets was minder waar, zoals bleek uit de waarnemingen van dichtbij met NASA’s OSIRIS-REx ruimteverkenner. Die zag namelijk dat Bennu bedekt was met grote rotsblokken van wel meters groot en dat fijn regoliet ontbrak. Onderzoek door een team van sterrenkundigen onder leiding van Saverio Cambioni (UArizona Lunar and Planetary Laboratory) laat nu zien hoe dat mogelijk komt. Het woord REx’ in OSIRIS-REx staat voor Regolith Explorer en dat is ook één van de doelen van de verkenner geweest, die inmiddels met een lading monsters onderweg terug is naar de aarde, het onderzoeken van het regoliet. Cambioni en z’n team pasten algoritmes van kunstmatige intelligentie toe om gegevens te analyseren die OSIRIS-REx had verzameld tijdens de korte afdaling oktober 2020 tot aan het oppervlak. Daarbij keken ze vooral naar de thermische (infrarode) straling van Bennu. Die straling is van rotsen anders dan van fijn regoliet. Uit het onderzoek komt naar voren dat het fijne regoliet niet willekeurig was verdeeld over Bennu, maar minder was waar de rotsen poreuzer waren, wat op het grootste deel van het oppervlak het geval was. De rotsblokken op Bennu zijn erg poreus en als er inkomende meteoren neerstorten werken de rotsen als een spons, dan dempen de holtes in de rotsen de klap van die meteoren. Als zo’n meteoor inslaat komt er fijn stof vrij en dat valt dan neer als regoliet. Verder zijn poreuze rotsen minder gevoelig voor scheuren door de aswenteling en de dag/nachtritmes van Bennu en dat zorgt ook voor minder fijn regoliet. Hier het vakartikel over het onderzoek aan de rotsen op Bennu, verschenen in Nature. Bron: Phys.org.

Share

Speak Your Mind

*