NASA’s Perseverance beelden geven meer direct bewijs voor dynamisch waterwegstelsel bij de Jezero-krater op Mars

Mars was miljarden jaren geleden mogelijk blauwer en herbergde net als de Aarde, oceanen, meren en rivieren. De Jezero-krater op Mars werd voor de Perseverance-rover juist daarom geselecteerd als landingsplaats, satellietbeelden van Mars-orbiters suggereerden namelijk dat de 49 km brede krater ooit een meer is geweest. De landing van de Perseverance vond plaats op 18 februari j.l. Planetair onderzoekers van NASA hebben recent inderdaad meer direct bewijs gevonden van het waterige verleden van de locatie. aangezien foto’s gemaakt door Perseverance tekenen van plotselinge overstromingen of in het Engels ‘flash floodings’, onthullen. De aanwezigheid van water op Mars is tevens een belangrijke indicatie voor het ondersteunen van leven (zoals wij dat kennen) en de zoektocht naar sporen van leven is een van de hoofddoelen van NASA’s Perseverance-missie. De brede Jezero-krater werd gevoed door rivieren uit het noordwesten, als zodanig lijkt de noordwestelijke rand van de krater een rivierdelta te zijn, een waaiervormige sedimentafzetting die zich gedurende vele jaren in lagen heeft opgebouwd. De onderzoeksresultaten van de analyse van beelden van de Perseverance werden in deze nieuwe studie (inclusief beelden van de landing van 18 februari j.l. ) recent  gepubliceerd in Nature, Science.

Nadat Perseverance was geland, begon het opnamen te maken van zijn omgeving, inclusief een reeks steile hellingen ongeveer 2,2 km naar het noordwesten, en een kleine heuvel bijgenaamd Kodiak naar het zuidwesten, op ongeveer dezelfde afstand. In zijn oude verleden bevond Kodiak zich aan de zuidelijke rand van de delta, wat in die tijd een intacte geologische structuur zou zijn geweest. Vóór de komst van Perseverance was Kodiak alleen vanuit een baan om de aarde gefotografeerd. Met behulp van zijn Mastcam-Z en Remote Micro-Imager (RMI) instrumenten was de rover in staat om voor het eerst de stratigrafie – de volgorde en positie van gesteentelagen, die informatie geeft over de tijdschalen van geologische afzettingen – langs de oostelijke zijde van Kodiak in beeld te brengen. En inderdaad, de rotsen tonen sporen van een waterig verleden. De sedimentlagen in de oostelijke zijde van Kodiak, evenals de lagere delen van de noordwestelijke steile hellingen, komen overeen met wat zou worden verwacht voor een rivierdelta hier op aarde.

Nicolas Mangold, hoofd-auteur van de studie stelt: “Nooit eerder was zo’n goed bewaarde stratigrafie zichtbaar op Mars”, en vervolgt: “Dit is de belangrijkste observatie die ons in staat stelt om voor eens en voor altijd de aanwezigheid van een meer en rivierdelta bij Jezero te bevestigen.” Extra aanwijzingen werden gevonden op de bovenste delen van de steile hellingen. Veel grotere stenen en keien lagen daarboven verspreid, sommige tot 1,5 m breed, wat erop wees dat ze door overstromingen van buiten de krater waren getransporteerd. Het team schatte dat deze waterwegen met snelheden tussen 6 en 30 km/u moesten reizen. Al met al suggereert het onderzoek dat het meer dat de Jezero-krater vulde gedurende zijn aanwezigheid behoorlijk dynamisch was met en dit beter inzicht in de hydrologische cyclus zal grote voordelen opleveren voor de toekomstige Mars Sample Return missie, aldus het team. Uiteindelijk is het doel om Mars-monsters terug te brengen naar de aarde, waar betere instrumenten op zoek kunnen gaan in de stenen naar tekenen van oud leven. “Het fijnste materiaal aan de onderkant van de delta bevat waarschijnlijk onze beste gok voor het vinden van bewijs van organische stoffen en biosignaturen”, aldus Sanjeev Gupta, co-auteur van het onderzoek, en vervolgt: “En de keien op de top zullen ons in staat stellen om oude stukken korstgesteente te onderzoeken. Beide onderzoeken zijn hoofddoelen voor de voor de Mars Sample Return missie. Deze staat gepland voor 2026. Bronnen: NASA/MIT