Nee, aliens hebben geen boodschappen gestuurd naar Wolf 359

Impressie van Wolf 359 en een planeet daarbij. Credit: David A. Aguilar

Juni dit jaar had ik een Astroblogs over welgeteld 2034 stersystemen waarvan intelligente beschavingen op denkbeeldige planeten in die systemen de aarde voor de zon langs kunnen zien schuiven. Eén van die systemen is de bekende ster Wolf 359, een rode dwergster van spectraalklasse M in het sterrenbeeld Leeuw bij de ecliptica, met een afstand van 7,9 lichtjaar één van de meest nabije sterren. Wolf 359 figureert ook in één van de Star Trek films. Hieronder zie je een kaartje waarop de positie van Wolf 359 is weergegeven.

Credit: Torsten Bronger.

Periodiek staan zon, aarde, Wolf 359 en een hypothetische planeet bij Wolf 359 (waarvan er twee kandidaten zijn, Wolf 359b en c) dus op één lijn. Dat maakt het mogelijk om de twee sterren te hanteren als zogeheten zwaartekrachtlens, de zon als Solar Gravity Lens (SGL) voor de aarde en Wolf 359 voor die hypothetische planeet – lees deze Astroblogs voor de details van die zwaartekrachtlenzen om exoplaneten in zeer hoge resolutie te bekijken. Recent hebben twee sterrenkundigen, Michaël Gillon (Universiteit van Luik) en Artem Burdanov (Massachusetts Institute of Technology) een vakartikel gepubliceerd dat ons vertelt over de waarnemingen die ze hebben gedaan communicatie naar Wolf 359 toe met twee robottelescopen, de TRAPPIST-South en SPECULOOS-South. Wat ze met hun onderzoek te weten wilden komen is of er dankzij die perfecte uitlijning van aarde, zon en Wolf 359 gezien vanaf de aarde specifieke optische signalen te zien zouden zijn die vanaf een positie in de buurt van ons zonnestelsel door een intelligente buitenaardse beschaving uitgezonden zijn náár Wolf 359 toe – ik heb de crux van dit verhaal even geaccentueerd. Als dergelijke beschavingen bestaan zijn ze wellicht op meerdere plekken in het Melkwegstelsel te vinden en communiceren ze met elkaar via zogeheten Focal Interstellar Communication Devices (FICD’s), waarbij die versterkende werking van de zwaartekrachtlenzen wordt gebruikt. Als er dan één zo’n buitenaardse beschaving in de buurt van het zonnestelsel gedurende een transitie contact zou maken met de moederplaneet via een FICD zouden wij dat moeten kunnen zien, aldus Gillon en Burdanov (zie de afbeelding hieronder).

Schematische weergave van een FICD links, de zon in het midden en rechts Wolf 359, 1 is z’n positie op het moment dat wij op aarde de signalen zien, 2 de huidige positie van Wolf 359 en 3 z’n positie als de signalen van de FICD daar aankomen. Credit: Gillon & Burdanov.

Met de gebruikte telescopen konden ze in theorie optische signalen vanaf een communicerende FICD op een afstand van 663 AE (Astronomische Eenheid, de afstand aarde-zon) zien die een energie van minstens 1 Watt hadden, hetgeen neer komt op ongeveer 3 x 10¹¹ fotonen per seconde. De ontvanger bij Wolf 359 zou dan op 118 AE van die ster moeten staan. Eén van de transities vond plaats in de nacht van 4 op 5 september 2015 tussen 23h24 UT en 10h13 UT. Het resultaat van de waarnemingen: niets, nadah, geen signaal van een FICD bij het zonnestelsel naar Wolf 359 toe. Dat betekent natuurlijk niet dat er geen intelligente beschavingen op een planeet bij die ster kunnen zijn, wel dat ze op dat moment geen communicatiesignalen ontvingen vanuit een FICD van ruimtereizigers bij ons in de buurt of dat de sterkte van het signaal minder was dan de waarneemdrempel. Bron: Centauri Dreams.

Gerelateerde Astroblogs:

Voor het eerst zien sterrenkundigen een ster een planeet verzwelgen Fysici poneren gedurfde hypothese over detectie buitenaards leven; Gebruikt ETI mogelijk kunstmatige zwarte gaten als quantumcomputers? James Webb-ruimtetelescoop detecteert waterdamp, zwaveldioxide en zandwolken in de atmosfeer van een nabijgelegen exoplaneet