13 december 2024

Je verwacht ’t niet: mogelijk dat de zon een belangrijke bron van het water op aarde is

Impressie van de zon, de zonnewind en planetoïde Itokawa. Credit: Curtin Universiteit.

Dat we op aarde veel water (H2O) hebben is bekend en al tientallen jaren is de grote vraag waar dat water allemaal vandaan is gekomen. Vergeleken met de andere rotsachtige planeten in het zonnestelsel heeft de aarde heel veel water – maar liefst 70% van het oppervlak is bedekt met water. Lang werd gedacht dat een bepaald type van planetoïden – de zogeheten C-klasse van planetoïden, die veel koolstof bevatten – in de beginfase van de vorming van het zonnestelsel het water naar de aarde hebben gebracht. Probleem van deze theorie: een deel van het water op aarde is isotopisch anders dan het water in de C-planetoïden. Ergo: er moet nog een andere bron zijn.

Recent onderzoek gedaan door een internationaal team onder leiding van de Universiteit van Glasgow laat nu mogelijk een nieuwe en onverwachte bron van het water zien: de zon! Ehhh…. wacht even, de zon die aan de buitenkant bijna 6000 K heet is en in de kern 15 miljoen K, die zou een belangrijke bron van het water op aarde kunnen zijn? Yep, die zon. Phil Bland en z’n team hebben onderzoek gedaan aan monsters die afkomstig zijn van Itokawa, een S-type planetoïde (die veel silicium bevatten), en die verzameld zijn door de Japanse sonde Hayabusa, die de monsters in 2010 terug naar de aarde bracht.

De planetoïde Itokawa. Credit: JAXA.

Dat onderzoek laat zien dat de stofkorrels op het oppervlak van Itokawa heel veel water bevatten, opgeteld maar liefst 20 liter per kubieke meter rots. De stofkorrels, die zelf al zuurstrof bevatten, hebben op hun beurt dat water gekregen door de interactie met de zonnewind, die vooral uit waterstof (H) bestaat, yep de interactie H en O levert H2O op. Dat water is isotopisch gezien lichter dan het water van de C-planetoïden (die deuterium bevatten, waterstof met een extra neutron, da’s zwaarder dan H). Men denkt dat het water op aarde dus twee bronnen heeft: de C-klasse en S-klasse planetoïden, waarvan die laatste het water weer via de interactie met de zonnewind heeft geproduceerd. Afijn, lees het allemaal nog maar eens na in dit vakartikel, verschenen in Nature Astronomy. Bron: Curtin Universiteit.

Share

Comments

  1. Ja-dorie, ik weet het, ik loop achter in kennis op dit vlak.
    WATER.
    H2O.
    Die voor de Aarde zo’n belangrijke vloeistof.
    Overigens op onze planeet is er niets ouder dat dit stromend spul.
    Het werd namelijk bij het ontstaan van het Heelal al gemaakt is mij ooit in een college uitgelegd.
    Er wordt heel wat gekwebbeld over dit belangrijke drankje, er zijn personen die zelfs de term geëvolueerd water toepassen.
    Water wat bijvoorbeeld door Napoleon gedronken zou zijn, zou zijn DNA bezitten ?????? Ik heb er moeite mee om er waarde aan te hechten.
    Ook zijn er wetenschappers die vertellen dat waterdruppels in een bepaalde verhouding bij elkaar blijven, ze zijn dus een beetje familiair. Ook moeilijk,moeilijk,moeilijk, om er iets nuttigs van te vinden.
    Maar….
    Dat onze Zon de toeleverancier van H2O is, daar ben ik meteen positief over.
    Nou is de vergelijking in temperatuur niet helemaal gelijk maar, om water in z’n geheel ergens anders te krijgen dan daar waar het is hebben we verwarming nodig.
    Onze keuken waterkoker levert niet alleen theewater maar ook weer waterdamp op het keukenraam.
    De wolken in onze atmosfeer zijn er niet omdat al het water ijs is, maar omdat het element in deze vorm een gas is.
    En zo zitten er in onze Zon nog heel veel elementen opgeslagen die uiteindelijk H2O kunnen vormen net naargelang daar waar ze samenkomen.
    Bijvoorbeeld op een planetoïden of op een heel klein stofdeeltje in het Heelal wat uiteindelijk een Komeet wordt.
    Een heel groot gedeelte van onze Aarde is bedekt met de besproken vloeistof.
    Voor ons de mens ziet dit er als een gigantische hoeveelheid uit, toch als je het in formaat ziet is het bijna niets.
    Stel je neemt het blad van een gemiddelde tafel en zegt dat de dikt er van de dikt is van onze Aardkorst.
    Als je daar dan een paar druppels op laat vallen en je strijkt deze uit zo goed als je dit kunt dat het een aaneensluitende natte plek is.
    Dan is deze plek in formaat 21 keer natter dan onze Aardkorst is, zo weinig water ligt er boven op onze Aardkorst.
    Best bijzonder is het ook om te weten dat het meeste Aardse-water ( om het maar zo te noemen, want mogelijk is dit isotopisch ook aangepast ) dat dit in onze Aardkorst zit.
    Zonder het water daar zouden explosieve vulkaanuitbarstingen moeilijker plaats hebben, het gedrag van H2O zorgt er namelijk voor dat het zo gaat.
    Zo komen we weer bij onze keuken waterkoker die op het moment van koken namelijk bellen in de vloeistof laat verschijnen.
    De watermoleculen eisen op temperatuur namelijk ruimte op en de bellen laten zien hoeveel dat dit is.
    Water een uitermate bijzonder atoom samenstelling, we kunnen als mens maanden zonder vaste voeding leven, maar zonder water kunnen we in een ideale situatie slechts een dag of 4 daarna geeft ons lichaam aan dat het stopt.

Speak Your Mind

*