Zwarte gaten ontstonden gelijk al na de oerknal, aldus het PBH-ΛCDM model

Drie sterrenkundigen zijn met de theorie gekomen dat zwartre gaten al direct na de oerknal ontstonden en dat deze ‘primordiale zwarte gaten’ (PBH’s volgens de Engelse afkorting) of oer-zwarte gaten, zoals ze ook wel worden genoemd, de donkere materie in het heelal vormen. Het drietal – Nico Cappelluti (Universiteit van Miami), Günther Hasinger (ESA Science Director) en Priyamvada Natarajan (Yale Universiteit) – heeft er in het tijdschrift the Astrohysical Journal dit vakartikel aan gewijd. Uit die oer-zwarte gaten, die in massa variëren van een fractie van een zonsmassa tot wel een miljoen zonsmassa, kunnen de superzware zwarte gaten voortgekomen zijn, die we nu tegenkomen in de centra van sterrenstelsels en waarvan de sterrenkundigen zich afvragen hoe het toch kan dat zelfs sterrenstelsels in het vroege heelal zulke zware zwarte gaten hebben. De oer-zwarte gaten zouden volgens het drietal de lang gezochte donkere materie vormen. Om die donkere materie heen formeerden zich in het vroege heelal de eerste sterren en sterrenstelsels. In hun PBH-ΛCDM model (waarin Λ – Lambda – de donkere energie is en CDM cold dark matter, koude donkere materie) zouden sterren en sterrenstelsel eerder voorkomen dan in het standaard LambdaCDM model ^[1]waarin uiteraard ook zwarte gaten bestaan, alleen niet van die oer-zwarte gaten.. Toekomstige ruimtemissies, zoals Euclid, LISA en de binnenkort te lanceren James Webb Space Telescope zouden in staat moeten zijn om signalen van die oer-zwarte gaten te detecteren, bijvoorbeeld op de momenten dat ze botsen tot zwaardere zwarte gaten. Bron: ESA.