29 maart 2024

Nog veel onduidelijkheid over de koolstofmonsters die Curiosity in de Gale krater heeft genomen

Een selfie gemaakt door Curiosity bij de Rock Hall plek op Mars. Credit: NASA/Caltech-JPL/MSSS.

NASA’s Curiosity rover rijdt sinds 6 augustus 2012 rond in de Gale krater op Mars en sindsdien heeft hij daar vele malen geboord in het aanwezige sediment en het gruis daarvan geanalyseerd. In die monsters zit koolstof en wel in de vorm van twee stabiele isotopen, koolstof 12 en koolstof 12 (C12 en C13). Die twee komen in het gehele zonnestelsel voor, al sinds de formatie daarvan 4,5 miljard jaar geleden, en ze kunnen de wetenschappers iets leren over de koolstof-cyclus. Bij dat laatste kijken ze naar de verhouding van C12 en C13, want C12 reageert sneller dan C13. Bij de monsters die Curiosity nam kwam hij exemplaren tegen die heel veel C13 bevatten én exemplaren die juist heel weinig C13 bevatten. Een team van onderzoekers onder leiding van Christopher H. House (Penn State University) heeft nu getracht een verklaring te geven voor de monsters op Mars die te weinig C13 bevatten. En dat blijkt niet eenvoudig te zijn, want ze komen met maar liefst drie verklaringen aan, die geen van allen echt overtuigen. Hier de drie mogelijke verklaringen op een rijtje:

  1. Een kosmische stofwolk: volgens House passeert het zonnestelsel iedere paar honderd miljoen jaar een grote moleculaire wolk in de Melkweg. Niet dat die wolk veel stof oplevert, op aarde zien we er bijvoorbeeld weinig van terug in sedimentslagen. Wil de wolk de lage C13 monsters verklaren dan moet de wolk er eerst voor hebben gezorgd dat de temperatuur op Mars daalde en het toen nog aanwezige water (dat o.a. in de Gale krater aanwezig was) ijs werd en er gletsjers ontstonden. Als dan vervolgens het stof op de gletsjers terecht kwam zou dat een sedimentslaag kunnen hebben achtergelaten met daarin weinig C13. Probleem is dat er geen aanwijzingen zijn dat er in de Gale krater gletsjers zijn geweest.
  2. De UV-omzetting van kooldioxide tot organische verbindingen: onder invloed van de ultraviolette straling van de zon kan kooldioxide worden omgezet in organische verbindingen, zoals formaldehyde. Wat je dan krijgt is wat ze fractionering van mengsels noemen en er zijn experimenten die laten zien dat dit inderdaad kan, maar daar is verder nog weinig over bekend. Dit zou verder uitgezocht moeten worden.
  3. Biologisch gecreëerde methaan: op aarde hebben ze ook sedimenten met weinig koolstof 13 gevonden, onder andere in Australië, en daarvan is de bron gelegen in micro-organismen die methaan hebben opgegeten én geproduceerd. Bewijs voor micro-organismen aan het oppervlak van Mars om methaan op te nemen en produceren is er echter niet.

Een voorbeeld van een boorgat, waarin lage hoeveelheden C13 werden aangetroffen. Credit: NASA/Caltech-JPL/MSSS.

Kortom, geen uitsluitsel op dit moment. Curiosity en z’n grotere broer Perseverance in de Jezerokrater moeten nog maar even verder onderzoek doen aan de sedimentslagen in hun buurt. Bron: Phys.org.

Share

Speak Your Mind

*