16 april 2024

Wolf-Rayet sterren kunnen vermoedelijk toch supernovae veroorzaken

Artist’s impression van een Wolf-Rayet-ster. Credit: ESO/L. Calçada.

Wolf-Rayetsterren (afgekort tot WR-sterren) zijn zware en hete sterren met een massa van meer dan 20 zonmassa’s, die hun massa snel verliezen door een krachtige sterrenwind. Lang werd gedacht dat WR-sterren niet als supernova eindigen, omdat ze gedurende hun korte leven door die sterrenwind hun buitenlagen geleidelijk wegblazen, waardoor er niets meer te exploderen valt. De kern van de ster kan dan met een sisser in elkaar klappen tot een zwart gat.

Zware sterren zijn net een ui met veel schillen, voordat ze exploderen als supernova. WR-sterren hebben geen waterstof en helium, want die lagen hebben ze lang geleden uitgestoten met de sterrenwind. Credit: Itai Raveh

Op zich zou die kern ook al genoeg massa bezitten om als supernova te exploderen en vaarwel tegen de wereld te zeggen, maar nooit eerder heeft men supernovae gezien die qua chemische samenstelling overeenkomen met WR-sterren. Tot nu tenminste. Want met de supernova genaamd SN 2019hgp, ontdekt met de Zwicky Transient Facility (ZTF) in 2019, lijken de sterrenkundigen wel degelijk een supernova te hebben gevonden die stamt van een WR-ster. In het spectrum van SN 2019hgp heeft men namelijk heldere emissielijnen gevonden van koolstof, zuurstof en neon, niet van de lichte elementen waterstof en helium, precies overeenkomend met WR-sterren (zie afbeelding hieronder).

Het spectrum van SN 2019hgp. Credit: Itai Raveh

Alleen bleek het niet de supernova te zijn die deze elementen produceerde, maar de nevel die eerder al vóór de explosie van de ster was weggeblazen en die met een snelheid van 1500 km/s aan het uitdijen is. Die nevel bevat dus koolstof, zuurstof en neon en géén waterstof en helium. Hoe SN 2019hgp precies gegaan is dat is nog niet bekend. Zo weten ze bijvoorbeeld niet of de kern tot een zwart gat is geïmplodeerd en of er een soort van hybride explosie is geweest van exploderende buitenlagen en imploderende kern of dat het een eenvoudige supernova was. Er zijn overigens na SN 2019hgp meer exemplaren gezien van supernovae van WR-sterren. Hier is het vakartikel over het onderzoek aan SN 2019hgp, verschenen in Nature. Bron: Universe Today.

Share

Speak Your Mind

*