Wat hebben sterrenstelsels nodig om te komen tot nieuwe sterren? Koud waterstofgas, het liefst moleculaire waterstof (H2) [1]Onlangs hebben ze in onze eigen Melkweg een mogelijke productielijn van moleculaire waterstof ontdekt., dé brandstof voor een hoge stervorming. Maar dat gas moet wel ergens vandaan komen, de eigen voorraden gas raken op een gegeven moment op. Sanchayeeta Borthakur van Arizona State University heeft nu ontdekt hoe zogeheten H I sterrenstelsels (stelsels met veel neutraal atomair waterstofgas) omringd zijn met lichtzwakke brandstofreservoirs, Lyman Alpha Absorbers geheten. Eerder onderzoek liet al zien dat sommige sterrenstelsels een hogere graad van stervorming hebben dan dat ze op grond van hun gasvoorraad eigenlijk moeten hebben. Er moet dus gas naar die stelsels toevloeien om die voorraad op peil te houden.
Borthakur nam twee catalogi van waarnemingen bij de hand, te weten de ALFALFA survey van de (inmiddels ter ziele gegane) Arecibo telescoop op Puerto Rico en de Survey of the Low-Redshift Intergalactic Medium van de Hubble ruimtetelescoop en op de gegevens daarin paste ze een statistische methode toe, die van de zogeheten ‘cross-correlatie’. In de buurt van de sterrenstelsels vond ze daardoor Lyman Alpha (Lyα) Absorbers, dat zijn grote wolken van waterstofgas in het intergalactische medium, die zich kenmerken door een sterke absorptielijn in hun spectrum van Lyman Alpha. Vervolgonderzoek moet nu duidelijk maken hoe die gaswolken bij de binnenste regionen van de sterrenstelsels komen. Je vindt hier het vakartikel over dit onderzoek, verschenen in the Astrophysical Journal. Bron: Phys.org.
Voetnoten
↑1 | Onlangs hebben ze in onze eigen Melkweg een mogelijke productielijn van moleculaire waterstof ontdekt. |
---|
Speak Your Mind