Site pictogram Astroblogs

Nieuw onderzoek laat zien dat Stonehenge dienst deed als zonnekalender

Het zomersolstitium wordt ieder jaar bij Stonehenge gevierd. Credit: Kidmoses/Pixabay.

Al langer werd gedacht dat Stonehenge, het megalithisch monument uit de Jonge Steentijd dicht bij de plaats Amesbury in Engeland, dienst deed als een oeroude kalender, gezien de uitlijning van de stenen met de solstitia, de zonnewende rond 21 december en 21 juni. Recent onderzoek heeft nu laten zien dat Stonehenge inderdaad dienst deed als zonnekalender en ook hoe dat precies gebeurde. Timothy Darvill (Bournemouth Universiteit) heeft de stenen cirkel geanalyseerd en hij heeft tevens antieke kalendersystemen bekeken. In dit vakartikel, dat verschenen is in het tijdschrift Antiquity, beschrijft Darvill hoe Stonehenge dienst kon doen als zonnekalender, dat gebaseerd is op het tropische zonnejaar [1]Dat is de gemiddelde tijd tussen twee doorgangen van de zon door het zogeheten lentepunt, dat 365,25 dagen duurt. Belangrijk gegeven hierbij was dat de dertig 25 ton wegende Sarsen stenen, die tijdens de Stonehenge 3 II periode (2600–2400 v.Chr.) naar Stonehenge werden gebracht allemaal van één en dezelfde plek kwamen en tegelijk werden neergezet, zodat ze als een eenheid functioneerden, aldus recent onderzoek. Darvill kon zo zien dat de stenen een fysieke afspiegeling vormen van het zonnejaar en dat de inwoners van Wiltshire, waar Stonehenge ligt, er de dagen, weken en maanden mee konden volgen.

Credit: Antiquity (2022). DOI: 10.15184/aqy.2022.5

Elk van de 30 stenen in de sarsencirkel vertegenwoordigde een dag binnen een maand, die zelf weer verdeeld was in drie weken van elk 10 dagen, de ‘decans’ in de afbeelding hierboven. Na twaalf van die maanden heb je 360 dagen, te kort voor het zonnejaar. Daarom was er volgens Darvill nog een ‘intercalaire maand’, die vijf dagen duurde, plus een schrikkeldag die eens per vier jaar optrad. Die extra vijf dagen werden weergegeven door de vijf ’trilithons’, gigantische stenen van 50 ton elk die in hoefijzervorm binnen de buitenste cirkel werden geplaatst en waarvan er nu nog maar eentje recht staat. De vier ‘stationstenen’ buiten de Sarsencirkel moesten die schrikkeldag eens in de vier jaar bewaken.

Credit: Antiquity (2022). DOI: 10.15184/aqy.2022.5

In meerdere culturen in die tijd werd volgens Davill een kalender gehanteerd met weken die tien dagen duurde. In het oostelijke Middellandse Zeegebied werd hij kort na 3000 voor Christus ontwikkeld en in 2700 v.Chr. werd het als de officiële kalender in Egypte gebruikt. Mogelijk dat er een connectie was tussen de bouwers van Stonehenge en de culturen in het Middellandse zeegebied. Bron: Phys.org.

Voetnoten

Voetnoten
1 Dat is de gemiddelde tijd tussen twee doorgangen van de zon door het zogeheten lentepunt
FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten