Nabije ster kan mogelijk verklaren waarom de zon zeventig jaar geen zonnevlekken had

Montage van een volledige zonnecyclus. Credit: NASA

Zoals bekend heeft de zon een elfjarige cyclus van activiteit, die wisselt tussen minima met weinig activiteit en weinig zonnevlekken en maxima met veel activiteit en veel zonnevlekken. Sinds de uitvinding van de telescoop begin 17e eeuw wordt de zon bestudeerd en worden de zonnevlekken geteld. Maar ergens rond 1650 begon een periode waarin de zon geheel geen zonnevlekken had, een periode die maar liefst 70 jaar duurde. Die periode wordt het Maunderminimum genoemd en de sterrenkundigen hebben eigenlijk geen idee wat nou precies dat extreme minimum van de zonneactiviteit heeft veroorzaken. Maar mogelijk gaat o.a. de ster HD 166620 daar verandering in brengen. Een team van sterrenkundigen van de Penn Universiteit (VS) heeft de gegevens van die ster en 58 andere op de zon lijkende sterren bestudeerd.

Credit: image by Robert A. Rohde and is part of the Global Warming Art project.

De gegevens zijn verzameld in het kader van het Mount Wilson Observatory HK Project, dat tussen 1966 en 1996 de activiteit van die sterren in de gaten hield en van het Keck Observatorium dat tussen 1996 en 2020 dezelfde sterren bekeek. Van de 59 sterren bleken er 29 te zijn die ook een cyclus van activiteit kennen, net zoals de zon die heeft, cycli die vaak meer dan een decennium duren. Een deel lijkt geen cyclus te kennen, mogelijk omdat ze te langzaam roteren en er geen dynamowerking is of omdat hun magnetisme ‘dood’ is. HD 166620 lijkt de ster te zijn die nu ook in zijn Maunder minimum zit. De cyclus van HD 166620 duurt 17 jaar, maar als sinds 2003 vertoont hij geen zonnevlekken. De sterrenkundigen zijn van plan om deze ster nu verder te gaan bestuderen en te kijken hoe lang dit extreme minimum gaat duren. Daarmee hopen ze meer aanwijzingen te vinden waarom de zon meer dan driehonderd jaar geleden zo lang geen zonnevlekken had. Ging ook bij de zon op de één of andere manier de dynamo op een laag pitje, kwam z’n magnetisme stil te liggen of waren het gewoon enkele minima met een extreem laag aantal zonevlekken? Hopelijk gaat HD 166620 het ons vertellen. Hier het vakartikel over het onderzoek aan de 59 sterren, verschenen in the Astronomical Journal. Bron: Phys.org.

Gerelateerde Astroblogs:

De wolken op Neptunus volgen de elfjarige zonnecyclus Studie waarschuwt voor het einde van het leven op aarde als gevolg van abrupt zuurstofgebrek. Waarom en wanneer zal dit gebeuren? Mogelijk zitten er restanten van de hypothetische planeet Theia nog in de mantel van de aarde!