29 maart 2024

Een astrofoto met verrassing

Leo Triplet nadat de individuele foto’s gestacked en samengevoegd zijn tot een RGB foto in Siril

Het is al weer even geleden dat ik van mij liet horen, hier op de Astroblogs. Ik ben met allerlei projectjes op astro-gebied bezig en de aandacht was even afgeleid laten we maar zeggen… Een van die projectjes is een YouTube kanaal waar ik verslag doe van mijn astro-avonturen.

Nu maar weer eens in geschreven vorm.

Er is veel te schrijven sinds de laatste post die ik hier achterliet. Zo leerde ik met een nieuw gratis software pakket mijn astrofoto’s bewerken. Siril is de naam. Al heel wat jaren in ontwikkeling als – in eerste instantie – een Linux tegenhanger van het programma Iris (Siril is Iris met een L ervoor en dan de letters omdraaien )

Voor wie lid is van de Vereniging Astrofotografie heeft daarover in het ASTRObulletin een uitgebreid artikel van mijn hand kunnen lezen. Morgen, 9 april, is er een bijeenkomst; De eerste die ik bijwoon.

Maar goed, voor dit artikel wil ik graag een astrofoto centraal laten staan. En wel een astrofoto met een rare veeg in het plaatje. Deze veeg bleek de plantoide Palatia te zijn. Hoe ik daar achter kwam? Nou lees maar even mee…

 

 

 

Leo Triplet met een extraatje

De foto van het Leo Triplet kwam tot stand met een William Optics GT81 refractor telescoop. Een telescoop dus met een opening van 81mm. Als camera werd een ZWO ASI2600MM Pro gebruikt. Een monochroom camera. De resulterende plaatjes van deze camera bevatten dus geen kleur. Dit heeft tot groot voordeel dat de camera sensor ten volste benut wordt om de fotonen te kunnen vangen. Maak je dan gebruik van kleur filters, dan kan je zorgen dat je uiteindelijk in de software de Rood, Groen en Blauw data kan samenvoegen tot weer een kleurenfoto.

Dat is precies wat ik deed in de nacht van 27 op 28 februari. De telescoop schoot 20 belichtingen van elk 3 minuten lengte in achtereenvolgens Rood, Groen en Blauw. De eerste foto werd om 1:00 ’s nachts geschoten. De laatste om 4:44.

Uitsnede van een RGB Stack van M65, M66 en NGC3628. Het drietal dat beter bekend staat als het Leo-triplet.

In de foto viel mij een rood-groen-blauw veegje op (net links van de felste ster aan de rechter zijde van de foto). Met de wetenschap in het achterhoofd dat de foto’s door filters geschoten zijn gedurende de gehele nacht, kon ik niet anders concluderen dan dat dit een object geweest is dat zich van foto tot foto zich slechts minimaal bewogen had. Ik vermoedde dus een planetoide.

Aladin

Om daar achter te komen heb ik een ander gratis programma toegepast. Het Centre de Données astronomiques de Strasbourg ontwikkelde het programma Aladin waarmee astronomische foto’s onderzocht kunnen worden.

Het programma is hier te downloaden: https://aladin.u-strasbg.fr/

Doordat ik in Siril reeds de foto had geplatesolved was het opgeslagen FIT bestand al voorzien van alle astrometrische data waarmee Aladin precies welk deel van de hemel in de foto is weergegeven.

Met de Sky Body Tracker kan je Aladin alle bekende objecten uit ons zonnestelsel laten intekenen in je foto.

415 Palatia

Het antwoord luidde dat het inderdaad een planetoide betrof en wel 415 Palatia. Dit is een brok steen met een geschatte diameter van zo’n 93 kilometer. Het draait in 4.67 jaar een rondje om onze zon in een sterk elliptische baan. De grootste afstand tot de zon is zo’n 543.34 miljoen kilometer, terwijl de kleinste afstand 292.214 miljoen kilometer is.

Toen ik Palatia fotografeerde bevond deze zich zo’n 248.873 miljoen kilometer van mijn telescoop.

Winsorized Sigma Clipping

Siril Logo

        Siril.org

Ik moet toch maar eens vaker de foto’s die ik maak bestuderen op vreemde veegjes. Normaal gesproken maakt Siril daar korte metten mee door de zogenaamde Winsorized Sigma Clipping. Die techniek filtert alles weg wat als uitschieter beschouwd kan worden in de statistiek die toegepast wordt bij het stacking proces. Zo raak je satellietsporen, vliegtuigen maar bovenal een groot deel van de ruis kwijt in je uiteindelijke afbeelding. Dat is de reden waarom in de astrofotografie een groot aantal foto’s gecombineerd worden. Ruis is op elke foto weer anders en kan daardoor ‘herkend’ en weggemiddeld worden door de software.

Ben je benieuwd naar die andere foto’s die ik schoot in de afgelopen tijd? Dan is dit YouTube filmpje wellicht leuk om te bekijken.

Share

Comments

  1. Veel plezier op de bijeenkomst van de Astrofotografie-vereniging vandaag! Je zal er nog wel meer Astrobloggers tegenkomen denk ik, Jan Brandt en Jan Heuser zullen er ook wel zijn schat ik zo in en wie weet nog meer (André van der Hoeven wellicht, Paul Bakker?). Leuk trouwens dat je weer een blog hebt geschreven, interessant!

    • Paul Bakker zegt

      Ik kon helaas vandaag niet. . .

    • jan brandt zegt

      Ja..we hebben malkander zeker ontmoet. Het was wederom druk, enerverend en zeer informatief. Kwam trouwens ook weer Mario Pinto tegen.
      Overigens een heel mooie opname…eh…waarom niet getoont bij het laten zien van meegebrachte opnames aan het eind van deze bijeenkomst??

      • Martin Schoenmaker zegt

        Zeer legitieme vraag en ik heb me dat tijdens de presentaties (waaronder de zeer vermakelijke van jouw kant) zeker wel afgevraagd. Echter, heb ik me tijdens de pauze laten verleiden tot het onderhouden van sociale contacten (en verkoop van mijn tweedehandse spulletjes) waardoor de pauze al om was voor ik me kon melden als mogelijke presentator.

Laat een antwoord achter aan Martin Schoenmaker Reactie annuleren

*