Het snoer van de dwergstelsels in de buurt van NGC 1052. P. van Dokkum (Yale University)
Gisteren bracht ik hier het nieuws van de recent geponeerde theorie dat een botsing pakweg acht miljard jaar geleden tussen twee dwergstelsels vlakbij het grotere sterrenstelsel NGC 1052 een heel snoer van donkere materieloze dwergstelsels zou hebben opgeleverd (zie de foto hierboven), in het bijzonder de dwergstelsels DF2 en DF4 – lees deze serie blogs erover voor het complete verhaal. Nou was eerder al bekend dat niet alle sterrenkundigen voorstander zijn van het idee van Pieter van Dokkum cum suis dat DF2 en DF4 geen donkere materie bevatten, een groep Spaanse sterrenkundigen denkt dat DF2 en DF4 helemaal geen 20-22 Mpc (=64-72 miljoen lichtjaar) van ons vandaan staan, maar slechts 13 Mpc (42 miljoen lichtjaar) en dat ze wel degelijk ‘gewone’ dwergstelsels zijn met zowel donkere als gewone materie. Gisteren zag ik ook deze blog voorbij komen, waarin dezelfde Spaanse groep kritiek uit op het nieuwe model van die botsing. Hier nog even de argumenten op een rijtje:
- Van Dokkum et al baseren hun afstand tot DF2 (20 Mpc) en DF4 (22 Mpc) op metingen aan de zogeheten ‘top van de rode reuzentak‘, een manier om met rode reuzensterren de afstand te bepalen. De Spaanse sterrenkundige Nacho Trujilo denkt echter dat die meting onbetrouwbaar is omdat er in DF2 en DF4 nauwelijks rode reuzen voorkomen.
- In de buurt van NGC 1052 hebben Van Dokkum et al 11 objecten gevonden, die als een kosmisch snoer op één lijn liggen en die ontstaan zouden zijn uit de kosmische botsing van twee dwergstelsels acht miljard jaar geleden. Maar, zo stelt Trujilo, er zijn veel meer dwergstelsels rondom 1052, dus er is een vorm van ‘cherry picking’ gehanteerd, omalleen de stelsels te kiezen die op één lijn liggen.
- Het idee van de botsing van Van Dokkum is oorspronkelijk van een Koreaanse onderzoeksgroep. Alleen zouden er in hun model dwergstelsels moeten ontstaan als gevolg van de botsing die een honderd keer hogere dichtheid hebben dan waargenomen bij DF2 en DF4. Van Dokkum et al komen met een verklaring dat de dwergstelsels door supernovae uitgedijt zijn en daardoor een lagere dichtheid hebben gekregen, iets wat door Trujilo ‘wishfull thinking’ wordt genoemd, we gooien er opnieuw een Engelse term tegenaan.
- Volgens Van Dokkum et al zouden bij de botsing niet alleen ultradiffuse sterrenstelsels zonder donkere materie met ongeveer honderd miljoen sterren worden gevormd, maar ook kleinere objecten, zeer massieve bolvormige sterrenhopen met een hoge lichtsterkte, met miljoenen sterren. Alleen komt de metalliciteit van de dwergstelsels DF2 en DF4, dat wil zeggen de hoeveelheid ‘metalen’, dat zijn de elementen zwaarder dan helium, niet overeen met hetgeen je zou verwachten als er veel heldere bolhopen zijn.
- Tenslotte verbaast Trujilo zich dat het artikel van Van Dokkum et al überhaupt is gepubliceerd in een gezaghebben blad als Nature. Bij de peer review zijn er zeer vele vragen gerezen – lees dit verslag daarover – maar kennelijk was het voor de redactie geen reden om het artikel te weigeren.
Afijn, wordt vast vervolgd. Bron: Francis Naukas.
Speak Your Mind