28 maart 2024

In supercluster SPT2349 −56 ontstaan zo’n 10.000 sterren… per jaar!

Credit: NASA/ESA/Herschel; Miller et al.

We hebben het hier al eerder gehad over de zware supercluster van sterrenstelsels genaamd SPT2349 −56, een conglomeraat van dertig sterrenstelsels die helder schijnen in het submillimeter-gedeelte van het spectrum en dozijnen sterrenstelsels die in andere delen ‘uitblinken’. SPT2349 −56 staat maar liefst twaalf miljard lichtjaar van ons vandaan en daarmee is SPT2349 −56 een supercluster of protocluster dat in het vroege heelal gelegen is, per slot van rekening is het heelal zelf zo’n 13,8 miljard jaar oud. Op de foto hierboven zie je ‘m, dat kleine puntje in het midden. Dat ik wéér over SPT2349 −56 schrijf is omdat recent onderzoek meer informatie heeft opgeleverd over deze massieve moloch uit het vroege heelal, een onderzoek dat hier beschreven is en dat verschenen is in de Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Matthew Ashby (Harvard/CfA) en z’n team hebben SPT2349 −56 bestudeerd met de Gemini telescoop op Hawaï en de Hubble en Spitzer telescopen in de ruimte en dat heeft opgeleverd dat SPT2349 −56 een gigantische graad van stervorming kent: per jaar worden er in de cluster zo’n 10.000 nieuwe sterren gevormd. Ter vergelijking: in ons eigen Melkwegstelsel is die hoeveelheid een schamele… één ster per jaar. Eén van de helderste gebieden van SPT2349 −56 lijkt een ‘merger’ te zijn, een botsing en fusie van sterrenstelsels, niet twee stelsels zoals meestal het geval, maar in dit geval maar liefst twintig sterrenstelsels die aan het botsen zijn. Door Ashby en z’n team is een zogeheten ‘spectral energy distribution (SED)’ analyse uitgevoerd om meer te weten te komen over het proces van stervorming in de cluster. Die blijkt gelijk te zijn aan de stervorming in het hedendaagse heelal, behalve dat het tempo waarin dat gebeurt véél hoger ligt. Er lijkt wel weinig moleculair waterstofgas te zijn in SPT2349 −56, dus de verwachting is dat de stervorming er snel tot een einde zal komen – moleculair waterstof is dé brandstof voor stervorming. Bron: Phys.org.

Share

Comments

  1. Ton van den Goorbergh zegt

    “behalve dat het tempo waarin dat gebeurt véél hoger ligt.” Zullen over twaalf miljard jaar weten. Spreken elkaar dan weer.

Speak Your Mind

*