Na de scheervlucht van NASA’s New Horizons juli 2015 langs Pluto en z’n maan Charon bleek al snel dat Charon een rode noordpoolkap heeft – je ziet ‘m hierboven overduidelijk op de foto. Onderzoekers van Southwest Research Institute (SwRI) zijn er nu achter gekomen door laboratoriumexperimenten, exosferische modellen en door gegevens verzameld door New Horizons wat de mogelijke oorzaak van die rode kap is. Kort na de flyby in 2015 stelden wetenschappers al voor dat een roodachtig “tholin-achtig” materiaal aan de pool van Charon zou kunnen worden gesynthetiseerd door ultraviolet licht dat methaanmoleculen afbreekt – lees deze Astroblog uit 2015 over de details daarvan. Tholins zijn kleverige organische resten die worden gevormd door chemische reacties die worden aangedreven door licht, in dit geval de ultraviolette straling die wordt verstrooid door interplanetaire waterstofatomen.
Ujjwal Raut (SwRI) en z’n team denken nu dat zowel drastische seizoensschommelingen in de ijle atmosfeer van Charon als UV-licht dat het methaan in de bevroren bovenlaag van Charon afbreekt de sleutel zijn tot het begrijpen van de oorsprong van de rode poolkap van Charon. Het team slaagde er in om in SwRI’s nieuwe Center for Laboratory Astrophysics and Space Science Experiments (CLASSE) laboratorium de situatie op de noordelijke poolkap in de winter van Charon na te bootsen. Ook uit de experimenten blijkt dat het de ioniserende UV-straling van de zonnewind is die er voor zorgt het methaan afbreekt en dat levert de steeds complexere, rodere materialen op die verantwoordelijk zijn voor het unieke albedo van deze raadselachtige maan, aldus Raut. Hier het vakartikel over de experimenten en modellen over Charon, verschenen in Science. Bron: SwRI.
Ondertussen is New Horizons nog steeds actief, maar een echt nieuw doel lijkt er niet meer te zijn.
http://pluto.jhuapl.edu/Mission/Where-is-New-Horizons.php
Groet,
Gert (Enceladus)
Ook de foto’s van Arrokoth vind ik een beetje tegenvallen.
Ik heb lang gedacht dat de hoge resolutie-foto’s van Arrokoth nog gepubliceerd moesten worden, maar de maximale resolutie schijnt al bereikt te zijn.
https://www.researchgate.net/figure/Highest-resolution-view-of-486958-Arrokoth-The-image-combines-low-resolution-enhanced_fig1_360625353
Van de andere kant is het ook wel begrijpelijk als je bedenkt dat het object slechts 35 km lang is.