Screenshot uit de animatie. Credits: NASA/Goddard/University of Arizona.
Op 18 november 2018 arriveerde de OSIRIS-Rex ruimteverkenner van de NASA bij de 500 meter grote planetoïde Bennu. Hét doel van OSIRIS-Rex was om op het oppervlak van de kleine planetoïde monsters te verzamelen en die vervolgens naar de aarde te brengen, waar ze in het laboratorium verder kunnen worden onderzocht. Die ‘Touch and Go’ (TAG) manoeuvre werd uitgevoerd op 20 oktober 2020 en het lukte om monsters vanaf de Nightingale lokatie te verzamelen, al werd die operatie de verkenner bijna fataal. Inmiddels is OSIRIS-REx weer onderweg naar de aarde en zal de container met de monsters op 24 september 2023 per parachute worden gedropt in een woestijn in Utah (VS).
Om OSIRIS-REx op 20 oktober 2020 zo ver te krijgen dat hij kon afdalen tot het oppervlak van Bennu moest er vanaf de aankomst in 2018 een zeer ingewikkeld traject worden gevolgd met vele baancorrecties. Een planetoïde van 500 meter doorsnede heeft nauwelijks zwaartekracht, dus het was geen kwestie van in een baan om Bennu komen en dan de zwaartekracht de lest laten doen, het kwam op de eigen stuwkracht van OSIRIS-REx neer om richting oppervlak te navigeren. Bij NASA Goddard’s Scientific Vizualization Studio hebben ze recent een schitterende vier minuten durende animatie gemaakt waarin het gehele traject van OSIRIS-REx om Bennu heen te zien, vanaf de aankomst in 2018 tot de TAG-manoeuvre in 2020. Hieronder is de video, een echte must-see!
Bron: NASA.
Zou dat allemaal van tevoren zijn berekend? Het komt, net als indertijd bij Rosetta, enorm ad hoc over. Wat ik nog veel knapper zou vinden, want Bennu is wel heel ver weg om even bij te sturen..