19 maart 2024

Was de interstellaire meteoriet CNEOS 2014-01-08 soms een ‘boodschapper’ van Planeet Negen?

De oranje strook is het gebied waar Planeet negen zich volgens de theoretische voorspellingen bevindt, het blauwe vierkant is de lokatie waar CNEOS 2014-01-08 vandaan komt. De groene stip is de apex, de richting waarin het gehele zonnestelsel zich begeeft. Credit: Héctor Socas-Navarro

Het verhaal van de bijzondere interstellaire meteoriet CNEOS 2014-01-08 is vaker op de Astroblogs verteld, eerst hier en toen daar. Laatste nieuws was dat Amir Siraj en Avi Loeb het plan hebben bedacht om de meteoriet, die indien hij heel is gebleven na z’n passage op 8 januari 2014 door de aardse dampkring pakweg 45 cm in diameter moet zijn, te gaan zoeken op de bodem van de Stille Oceaan. Het verhaal is daarmee nog niet af! Want de sterrenkundige Héctor Socas-Navarro (o.a. Instituto de Astrofísica de Canarias) denkt dat CNEOS 2014-01-08 mogelijk een soort van ‘boodschapper’ was van de hypothetische Planeet Negen, de planeet die ergens tussen de 5 en 10 aardmassa’s zwaar zou zijn en die zich volgens sterrenkundigen (Chad Trujillo en Scott S. Sheppard in 2014 en Konstantin Batygin en Michael E. Brown in 2016) ergens in de buitenregionen van het zonnestelsel moet bevinden.

Een impressie van Planeet Negen. Credit: Caltech/R. Hurt (IPAC)

Socas-Navarro heeft de baan van CNEOS 2014-01-08 bestudeerd en hij komt tot de conclusie dat de meteoriet, die oorspronkelijk van buiten het zonnestelsel kwam, door de werking van de zwaartekracht van een maan van Planeet Negen afboog in zijn baan en toen richting aarde werd gedirigeerd. Jazeker, het staat er echt: een maan van Planeet Negen die er voor zorgde dat CNEOS 2014-01-08 onze kant uit kwam en vervolgens op 8-1-2014 hier met een inslagsnelheid van 48 km/s in de buurt van Papoea-Nieuw-Guinea in de oceaan plonsde. Of in Socas-Navarro’s eigen woorden:

The local messenger hypothesis requires the existence of a moon orbiting around Planet 9 at 8 km s-¹ (at least). Moons are abundant around solar system planets, especially the larger ones, so this requirement does not appear unreasonable. It would need to be a rather close system, with a separation of ∼80,000 km (assuming the upper Planet 9 mass range) to be consistent with that orbital speed.

Tussen de strook aan de hemel waar Planeet Negen zich ergens moet bevinden en de oorsprong van CNEOS 2014-01-08 is een overlap (zie kaart bovenaan) en volgens Socas-Navarro is de kans dat die overlap op toeval berust slechts ∼0,5%. Hij denkt dat we hiermee de zoektocht naar Planeet Negen ook kunnen beperken tot dit gebied aan de hemel: rechte klimming 50,0±4° en declinatie 11,8± 1.8° (in het sterrenbeeld Ram). Grote vraag is natuurlijk of Socas-Navarro gelijk heeft met z’n stelling dat er een verband is tussen CNEOS 2014-01-08 en (een maan van) Planeet Negen. Francisco Villatoro van de blog in de bron is er sceptisch over. Maar even afwachten wat de verdere berichtgeving hierover zegt. Hier is het vakartikel over de berekeningen aan de baan van CNEOS 2014-01-08. Bron: Francis Naukas.

Share

Comments

  1. G. Janssen zegt

    Is het dan niet mogelijk dat de Webb-telescoop een onderzoek doet naar “ planeet negen “?

    • Ja dat behoort zeker tot de mogelijkheden. Nu het zoekgebied kleiner is geworden (als de hypothese correct is van de link tussen de interstellaire meteoriet en Planeet negen) kan Webb beter zoeken. Planeet Negen zal een beetje warmte geven en dat is zichtbaar als infraroodstraling, dé straling waar Webb naar kijkt.

  2. Etienne Durinck zegt

    Planeet negen. Vijf tot tien aardmassa’s. Mogelijk een ‘gas’planeet ? Een planeet van buiten ons zonnestelsel die ‘op wandel ‘ was en hier werd ingevangen in ons zonnestelsel ? Ander vraagje. Kunnen er ‘zonnen’ bestaan die wel genoeg brandstof aan boord hebben maar te klein zijn om een zon te worden ?

    • Zo dat zijn een boel vragen zeg. 🙂 Maar over die laatste vraag: wat bedoel je precies met ‘genoeg brandstof aan boord hebben’? Bruine dwergen bijvoorbeeld zijn te licht om in hun kern over te gaan tot kernfusie en daarom zullen zijn nooit een ster zoals de zon worden. Vandaar dat ze mislukte sterren genoemd worden. Maar ja, dan hebben ze dus niet genoeg brandstof (lees: massa) om een zon te worden.

  3. Hier nog zo´n absurde discussie van dezelfde wetenschapper met een paar verdwaalde fantasten. Vermoedelijk allen bewoners van planeet 9. “On the Connection Between Planets, Dark Matter and Cancer” https://www.researchgate.net/publication/329464990_On_the_Connection_Between_Planets_Dark_Matter_and_Cancer . Het lijkt toch verdacht veel op astrologie en SF 😀 .

    • Heb je de abstract wel gelezen? Hij/zij argumenteert *tegen* dit idee.

      • Ik heb het abstract meerdere malen gelezen, (meer is er niet) het komt er op neer dat hij reageert op volslagen onwetenschappelijke onzin en het serieus gaat bestrijden, dat moet je toch niet willen? Daar ben ik voor 😀 .

        • Ja, daar zit op zich wel iets in. Maar aan het eind van de abstract volgt een grote belediging, hoewel nogal onder de tafel. Dat vind ik persoonlijk beter, iemand wetenschappelijk en inhoudelijk beantwoorden en tegelijk afbranden 🙂

        • (@ Nico)
          Héctor Socas-Navarro reageert op een ‘wetenschappelijk’ artikel (“Planetary dependence of Melanoma”) dat is gepubliceerd in een ‘wetenschappelijk’ medium (Biophysical Reviews & Letters, Vol. 13, No. 03, 2018, pp. 75-92). Je kunt dat bij voorbaat willen afbranden als ongewenst reageren op de “volslagen onwetenschappelijke onzin” van “een paar verdwaalde fantasten”, maar daarmee heb je nog niets weerlegd of aangetoond. Ik vind de “local messenger hypothesis” ook niet erg waarschijnlijk, maar daarom nog niet a priori onmogelijk. En de auteur maar meteen wegzetten als iemand die zich bezighoudt met fantasten i.p.v. met wetenschap, is alles behalve een tegenargument. Overigens is die hypothese een heel stuk redelijker dan pakweg de suggestie dat ‘Oumuamua een buitenaards ruimtetuig is. Ook dat, hoe idioot ik het ook vind, verdient dat het op z’n merites (of het gebrek daaraan) wordt getoetst. Zo gaat dat in de wetenschap. Geschifte ideeën zijn niet verboden, als ze maar falsifieerbaar zijn. Het is wel zaak om (te proberen) ze op rationele wijze te weerleggen.

          • @HC, zo simpel is het niet, zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Falsifieerbaarheid “Poppers falsificationisme kreeg van verschillende kanten kritiek. Eén probleem met het falsificationisme is dat veel theorieën uit de wetenschap in de praktijk niet falsifieerbaar zijn”. En dat is met astrologische fantasten onmiskenbaar het geval. Vertel mij een manier om nu nog te bewijzen dat Qumuamua een alien voertuig was of DM melanoma´s veroorzaakt als je niet eens weet wat het is? Er valt niets te toetsen want het is geen wetenschap. Planeet 9 is een ander verhaal, als die bestaat dan zal hij uiteindelijk worden aangetoond en dan pas kan je die bovenstaande hypothese toetsen.

          • Ja, maar het zou ook wel zonde zijn als onze allerbeste wetenschappers hun tijd zouden gaan besteden aan het falsifiëren van de meest geschifte onzintheorieen. Het is gemakkelijk om heel snel allemaal onzin op te schrijven, en het kost onevenredig veel tijd en kennis van zaken om het allemaal zorgvuldig te gaan weerleggen. Tijd en kennis die ook ten goede had kunnen komen aan nuttigere dingen.

  4. @ Nico. Laten we wel wezen. Ik verkondig hier niet dat ‘Oumuamua een alien voertuig is of dat DM melanomen veroorzaakt, en ik laat het bewijzen dan ook graag over aan degenen die zulke onwaarschijnlijke dingen poneren, onder het motto dat de bewijslast bij hen ligt. Niet falsifieerbaaar? Er is al voorgesteld (dacht ik) om een sonde achter ‘Oumuamua aan te sturen die in staat zou zijn om het object in te halen en dan desgevallend de buitenaardse hypothese te ontkrachten (of te bevestigen, wat ik overigens allerminst verwacht). Wat DM betreft, we hoeven niet per se te weten wat het is om er toch effecten van te zien. Of die, zoals Zioutas en Valachovic beweren, ook resulteren in een toename van melanomen, kan van de pot gerukt lijken, maar is niet per definitie ontoetsbaar. Vroeg of laat wordt het raadsel DM opgelost: we ontdekken wat het is of we vinden iets wat het overbodig maakt. In één moeite wordt de stelling van beide heren daarmee weerlegd (of niet, wat ik nog veel minder verwacht).

    Met je laatste zin lijk je te suggereren dat iets pas falsifieerbaar is als het bewijs voor dan wel tegen kan worden geleverd. Dat klopt niet. Beide stellingen in kwestie zijn in principe weerlegbaar, ook al is het op dit moment niet mogelijk om dat na te gaan. En theorieën is een groot woord, het gaat hier per slot van rekening om een paar stellingen (‘hypothesen’ klinkt zelfs nog te mooi), dus dat “veel theorieën uit de wetenschap in de praktijk niet falsifieerbaar zijn” is hier echt niet aan de orde.

    Tot slot. Je hebt het over verdwaalde fantasten, astrologie en SF en astrologische fantasten. Ik zou minstens nog eens nakijken wat het verschil eigenlijk is tussen astronomie en astrologie. Noch een alien ‘Oumuamua, noch DM dat kanker veroorzaakt, heeft ook maar iets te maken met astrologie, ook al is er in het laatste geval sprake van ‘planetaire invloed’, maar dan wel middels fysieke “streams of invisible (i.c. dark) matter” (zonnestraling en kosmische straling zijn ook fysiek). Dan kun je die maan van Planeet Negen ook als astrologie bestempelen: als ze ruimtestenen op ons dak gooit heeft ze ook ‘invloed’.

  5. Ja Wouter, volledig met je eens als het om onzin gaat. Aan de andere kant, in 2006 is er in Nature een gefabriceerd artikel over Alzheimer gepubliceerd waarop 16 jaar lang door diverse labs wereldwijd argeloos is doorgemodderd. Dat heeft heel veel waardeloze publicaties opgeleverd en veel zinloze subsidies gekost. Pas resent is deze fraude boven water gekomen. Dus falsifiëren (indien mogelijk) is wel degelijk nuttig, vooral als het veel impact heeft. zie https://www.science.org/content/article/potential-fabrication-research-images-threatens-key-theory-alzheimers-disease

Speak Your Mind

*