Is de aardkorst ontstaan door de periodieke passage van de aarde door de spiraalarmen van de Melkweg

Onderzoek door C.L Kirkland (Curtin Universiteit in Australië) en zijn collega’s aan zuurstofisotopen in zirkoonkristallen in de oudste delen van de aardkorst (o.a. in de Pilbara cratons in Australië) wijst er op dat er een soort van ritme aanwezig lijkt te zijn in de opbouw van de aardkorst in de vroegste geschiedenis van de aarde, een ritme dat periodes van 200 miljoen jaar kende. Die periode duidt erop dat de korstvorming mogelijk te maken heeft met de baan van het zonnestelsel door de Melkweg. Zoals we weten bewegen de zon en de planeten eromheen met een snelheid van 240 km/s om het centrum van de Melkweg, waarbij in 230 miljoen jaar één omwenteling om dat centrum wordt gemaakt, dat is het zogeheten galactische jaar. De Melkweg telt enkele spiraalarmen en die hebben een andere snelheid dan het zonnestelsel: 210 km/s. Het zonnestelsel beweegt dus sneller dan de spiraalarmen en dat betekent dat het zonnestelsel periodiek door een spiraalarm beweegt en er dan vervolgens weer uit tevoorschijn komt. En je raadt vermoedelijk al om de hoeveel tijd zo’n passage gebeurt: pakweg om de 200 miljoen jaar.

Maar hoe kan dan zo’n periodieke passage van het zonnestelsel door zo’n spiraalarm zorgen voor een geleidelijke opbouw van de aardkorst? Welnu, die spiraalarmen zijn gebieden waar de dichtheid van sterren en gas- en stofwolken hoger is. Het lijkt er op dat bij zo’n passage door dichtere gebieden de zwaartekracht z’n werking gaat doen en dat de ijskoude komeetkernen in de Oortwolk, die zich bevinden in de buitenste regionen van het zonnestelsel, dan meer in beweging komen en dan meer richting de binnenste delen van het zonnestelsel gaan. Als een planetoïde uit de planetoídengordel tussen Mars en Jupiter op aarde inslaat dan gebeurt dat met een snelheid van zo’n 15 km/s. Doet een langperiodieke komeet uit de Oortwolk dat dan ligt de snelheid van inslaan veel hoger: gemiddeld 52 km/s. Kirkland en z’n team denken daarom dat inslagen van kometen door die periodieke passages van het zonnestelsel door de spiraalarmen gezorgd hebben voor de geleidelijke opbouw van de vroegste delen van de aardkorst, dat er zo drijvende stukken korst ontstonden op de vloeibare mantel van de aarde. Hier is het vakartikel over het onderzoek aan de vorming van de aardkorst en de link met de spiraalarmen, verschenen in Geology (2022). Bron: Phys.org.