In het midden de ster HIP 71181, 43 lichtjaar van ons vandaan, eromheen allerlei extragalactische systemen. Credit: University of Manchester.
Afgelopen week werd in Parijs voor de 73e keer het International Astronautical Congress (IAC) gehouden, waar onder andere Astroblogger Daniela de Paulis bij was. Op dat congres werden de resultaten bekendgemaakt van een hernieuwde analyse die gemaakt was door Michael Garrett (University of Manchester) en Andrew Siemion (Berkeley SETI Director). Met de Green Bank Telescope (GBT) in de VS zijn afgelopen jaren 469 lokale doelen in het Melkwegstelsel ‘beluisterd’ in het kader van het Breakthrough Listen project, dat gericht is op het opsporen van technosignaturen, signalen van hoogintelligente buitenaardse beschavingen, zeg maar SETI. Die hernieuwde analyse kwam er op neer dat in die 469 lokale doelen ook ‘bijvangst’ was, dat wil zeggen dat er in de velden maar liefst 140.000 extragalactische systemen werden waargenomen, actieve sterrenstelsels ver buiten de Melkweg, die met hun radiostraling ook ‘hoorbaar’ waren voor de GBT-oren (zie één van die doelen met bijvangst in de foto bovenaan).
De Robert-C.-Byrd-Green-Bank-Telescope. Credit: Geremia/Wikipedia.
Nou kan je van buitenaardse beschavingen in de Melkweg wel verwachten dat die signalen uitzenden die sterk genoeg zijn om te worden gehoord door onze krachtige radiotelescopen- per slot van rekening kunnen we de 20 Watt van de Voyager sonde op miljarden kilometers afstand ook nog goed horen – maar zijn beschavingen ver búiten de Melkweg ook hoorbaar? Garret en Siemion denken van wel. Volgens het duo is het aannemelijk dat de buitenaardse beschavingen met hun radiozenders een ‘power-law distribution’ volgen, zoals radiozenders ook op aarde volgen, dat wil zeggen dat naarmate de radiozenders krachtiger worden er minder beschavingen zullen zijn die deze produceren. Enkele intelligente buitenaardse beschavingen zullen daarom in staat zijn om radiosignalen uit te zenden die krachtig genoeg zijn om de miljoenen lichtjaren afstand te overbruggen en detecteerbaar zijn voor onze radioschotels.
Credit: Garret + Siemion.
In de grafiek hierboven zie je de uitkomsten van de hernieuwde analyse van de GBT-gegevens. Het laat de transmissiesnelheid versus pseudo-helderheid voor deze en andere recente SETI-resultaten zien. De transmissiesnelheid is in wezen een maatstaf voor hoe algemeen radiotechnologische signaturen zijn, de pseudo-helderheid is een maatstaf voor de kracht van een bepaalde technosignatuur. De grijze lijn wordt bepaald door de twee meest beperkende waarden – het onderzoek van Garrett en Siemion en dat van Wlodarczyk-Sroka et al. (2020). Onder de streep is “terra incognita” een gebied met ruimte voor de twee parameters dat nog moet worden verkend. Bron: Phys.org.
