Zou een scenario als Deep Impact of Armageddon nu tot het verleden behoren? DART is in ieder geval een begin, de ruimtesonde botste afgelopen nacht na een soepele nadering op de asteroïde Dimorphos, een rots die deel uitmaakt van het dubbel-asteroïde systeem Didymos/Dimorphos. DART is de allereerste planetaire verdedigingsmissie ooit. De DART-sonde, een klein voertuig – afmeting golfkar – sloeg met een snelheid van ruim 21.000 km/h in op Dimorphos. DART is sinds november 2021 onderweg, weegt 600 kilo, en lag zo’n 17 miljoen kilometer af om vervolgens op de 170 meter in diameter grote Dimorphos in te slaan. Planetair wetenschapper Nancy Chabot, DART-coördinatieleider bij het Johns Hopkins University Applied Research Laboratory (JHUAPL), het lab dat toezicht houdt op de missie voor NASA. stelt: “Soms beschrijven we het als een golfkarretje dat op de Grote Piramide in rijdt.” Alles ging prima tijdens de reis en de crash, en de ingenieurs konden hun 21 noodplannen in hun zak houden. Op het punt dat de sonde nabij kwam zag men het landschap meer in detail, Dimorphos toonde een oneffen, ruige aanblik vol rotsen en kloven. Het DART-team verwacht dat van DART niet veel over is, maar de sonde LiciaCube die DART volgde, zal de crash observeren, en close up foto’s binnen enkele dagen naar de Aarde sturen.
Het waren gisteren spannende uren in het missiecontrolecentrum van DART in JHUAPL, het grootste deel van de laatste vier uur van DART vloog de sonde compleet autonoom, waarbij het navigatiesysteem van het ruimtevaartuig in het laatste uur van zijn nadering op Dimorphos vergrendelde. De hoofdcamera van DART zond elke seconde een foto naar de Aarde tot het moment dat de sonde insloeg in de asteroïde. Andy Cheng, hoofdwetenschapper van NASA’s planetaire defensie-afdeling die het concept van DART bedacht, vond het ‘zenuwslopend’. NASA’s James Webb, de Hubble, en de LICIA-cube volgden de crash vanuit hun uitkijkpunten in het zonnestelsel. En meer dan drie dozijn telescopen over de hele wereld, waaronder minstens één op elk continent, zullen de komende zes maanden het systeem Didymos/Dimorphos volgen om precies te begrijpen hoe effectief de test was, d.w.z. om te zien hoeveel sneller Dimorphos nu in zijn baan beweegt.
Fijn dat alles goed is verlopen en dat DART precies op Dimorphos is ingeslagen. Nou afwachten of ze de voorspelde baanverandering – een verandering van snelheid van 0,4 mm per seconde – vanaf de aarde kunnen meten.