Het was 4 juli. Aan de nachtelijke hemel was een nieuwe ster verschenen die een aantal maanden zou blijven. Helderder dan de planeet Venus. De helderheid van de Maan evenarend. Het verschijnsel werd gezien door Chinese astronomen die dit verschijnsel optekenden. Maar ook in Japan werd het opgemerkt en opgeschreven. Net als ene Ibn Butlan die het in het Iraakse Baghdad waarnam. Kortom, een meervoudige waarneming. Dit alles vond plaats in het jaar 1054.
Op de plek die deze waarnemers optekenden bevindt zich tegenwoordig een nevel die er op foto’s uitziet als een wolk met sliertige verdikkingen. Ene William Parsons, maakte een afbeelding door te schetsen, gebruikmakend van een 36 inch kijker. Het resulterende plaatje deed aan een krab denken en mede daardoor gaat de nevel tegenwoordig door het leven als de Krabnevel.
Het bijzondere is dat tegenwoordig met amateur apparatuur resultaten te behalen zijn die ook de nevel in beeld kunnen brengen met een detail die vergelijkingen mogelijk maakt. Zo schoot ik 2 nachten geleden met een 20cm Celestron EdgeHD telescoop, en een gekoelde astro-camera (ZWO ASI294MC Pro) onderstaande foto.
Het meest bijzonder is dan nog wanneer je de Hubble foto en mijn foto op elkaar uitlijnt, de uitdijing van de nevel zichtbaar wordt. Dit was in 1921 al opgevallen toen Carl Otto Lampland daar melding van maakte. Dat was mede de start van de realisatie dat de nevel het gevolg was van een supernova. Iets wat uitdijdt moet immers ooit klein begonnen zijn. Wanneer de waargenomen beweging teruggerekend wordt kwam men uit op een moment dat overeenkomt met de opgetekende waarnemingen van 1054 waar dit artikel mee begon.
Afsluitend nog even de animatie van de uitdijing van 2000 (Hubble) en 2022 (mijn foto). Overigens maakte Adam Block een tijd geleden een indrukwekkende YouTube video waarin deze uitdijing ook volop aan bod komt met verdere zeer interessante details (naar mijn bescheiden mening).