Het keogram van 2022. Credit: Cees Bassa.
Gisteren postte Cees Bassa, sterrenkundige bij ASTRON, op Twitter het keogram dat hij in 2022 vanuit Drenthe gemaakt had. Een jaar geleden blogde ik over het door hem gemaakte keogram over 2021, waar hij toen maar liefst 2,1 miljoen (!) foto’s voor nodig had, gemaakt met een all-sky camera met een ZWO ASI178MC kleurencamera en een 2.5mm F/1.2 fisheye lens. Iedere 15 seconde heeft die camera in 2022 foto’s van de hemel gemaakt, 5760 foto’s per dag, 2,1 miljoen foto’s over heel 2022 plus één dag, van 1 januari 2022 om 00:00 UTC tot 2 januari 2023 om 00:00 UTC. Al die foto’s heeft hij vervolgens in bovenstaande compositie gezet, het keogram van 2022. Bovenaan de eerste foto’s, onderaan de laatste. Wat je op de foto ziet is dus het licht van een heel jaar ‘gevangen’ door de camera, dag en nacht, de zon die overdag schijnt, de maan en sterren die ’s nachts schijnen, de bewolking, de neerslag en dauw op de lens. De camera werd aangestuurd door een eenvoudige Raspberry Pi 3B+ computer, die zorgde voor een automatische belichtingstijd (overdag minstens 32 microseconde, ’s nachts maximaal 15 seconden). In de blog van een jaar geleden vind je meer informatie over de keogrammen. Hieronder nog even een compositie van de twee keogrammen van 2021 (links) en 2022 (rechts). Vraag: kan je zien dat 2022 zonniger was dan 2021?
Credit: Cees Bassa
Toch interessant.
Ik had het woord ( Keogram ) wel eens voorbij zien komen.
Maar was tot heden van idee dat het weer zo’n diagram zou zijn die bij vele wetenschappelijke verhandelingen getoond worden om metingen in kaart te brengen.
Maar wat blijkt nu, dit is een foto stapeling.
En zo laat het een gemiddelde van het maximum en minimum van Zon activiteiten zien.
Persoonlijk ben ik ooit bezig geweest om langdurig Zonnevlekken te tekenen.
Toch bij de komst van “Sunspots today online” bleek dat niet meer echt nodig.
Bij een Zonobservatie activiteit haal ik nu mijn tekening daar vanaf.
En ja, Noorder/Zuiderlicht zien staat nog steeds op mijn bucketlist.
Een Keogram vanuit Nederland laat dacht ik die niet met ogen zichtbare aurora zien voor heel het jaar.
Heb je wel eens een Campbell–Stokes Sunshine Recorder gezien Arie? Briljant in zijn eenvoud. Misschien ook leuk voor een blogje
‘Interessant…’, maar kunnen we er ook echt wat mee?
Als ik de ‘Keogrammen’ van 2021 en 2022 vergelijk, zie ik dat in de nacht (de donkere zandloper-vorm) de zilveren banen op andere plekken zitten. Ik neem aan dat dit effect van de maan afkomstig is… 😉
Ook zitten er diverse goudkleurige banen op, die echter ‘horizon’ lopen… Is bekend waar die door veroorzaakt worden?
Of je kan zien dat de zomer van het ene jaar zonniger is dan de andere? Ik kan dat niet zien. Maar vermoed dat door ‘overbelichting van minimaal 32 ms dit effect niet is vastgelegd. 😉
Groet, Paul