Artistieke impressie van de ontdekte planetoïde. Credit: N. Bartmann (ESA/Webb), ESO/M. Kornmesser and S. Brunier, N. Risinger (skysurvey.org)
Met zijn Mid-InfraRed Instrument (MIRI) heeft de Webb ruimtetelescoop een kleine planetoïde ontdekt in de hoofdgordel van planetoïden tussen Mars en Jupiter. Dat Webb de planetoïde ontdekte was toeval, ook wel serendipiteit genoemd, want het was helemala niet de bedoeling nieuwe planetoïden te ontdekken. Wat een team onder leiding van Thomas Müller (Max Planck Institute for Extraterrestrial Physics in Duitsland) eigenlijk wilde doen is met Webb waarnemingen verrichten in het kader van calibratie van de instrumenten van de planetoïde (10920) 1998 BC1, die al in 1998 is ontdekt. Met de opnames daarvan wilde men kijken of het lukt de baan van deze planetoïde beter vast te kunnen stellen en om z’n grootte te kunnen bepalen. Technisch gesproken beschouwde men de opnames van 1998 BC1 als mislukt, maar toen men ze verder ging bekijken ontdekte men nog een planetoïde op de opnames, eentje die nog niet eerder was gezien. Het gaat om een kleine planetoïde, die ergens tussen de 100 en 200 meter groot is, zeg een flinke versie van de Amsterdamse Arena. Het object draait in het binnenste deel van de planetoïdengordel en het is de kleinste planetoïde tot nu toe die met Webb ontdekt heeft. Planetoïden zenden ook door warmte infraroodstraling uit en Webb is gemaakt om dat te kunnen zien. Men denkt met Webb (al of niet per toeval) nog veel meer kleine planetoïden te gaan ontdekken, met afmetingen minder dan een kilometer.
Meer informatie vind je in dit vakartikel te verschijnen in A&A 670, A53 (2023). Bron: ESA.
