29 maart 2024

Hubble biedt nadere analyse van de DART-inslag bij planetoïde Dimorphos

Credit: ASA, ESA, STScI, J. Li (PSI)

Op 26 september 2022 sloeg een 525 kg wegend projectiel in op Dimorphos, een kleine planetoïde (Ø 177m) die om de iets grotere planetoïde Didymos draait. Die inslag was het doel van de NASA-missie DART (Double Asteroid Redirection Test), bedoeld om te kijken of we in staat zijn om door zo’n inslag de baan van het object te veranderen. Mocht dat in de toekomst nodig zijn bij potentieel gevaarlijke aardscheerders dan is het goed om te weten dat het ook kan. En dat lukte inderdaad bij Dimorphos. De ‘impactor’ knalde met een snelheid van 21.000 km/u tegen Dimorphos aan, de baan om Didymos werd als gevolg van de inslag met 33 minuten ingekort en er vloog maar liefst 900.000 kg puin de ruimte in. Met de Hubble ruimtetelescoop werd de inslag en de daaropvolgende uitworp van puin nauwkeurig gevolgd en van die beelden, waar onder andere een video van is gemaakt, hebben ze een nadere analyse gemaakt.

De drie stadia van de vorming van de puinstaart. Credit: NASA, ESA, STScI, J. Li (PSI)

Daaruit blijkt dat er drie opeenvolgende stadia zijn waarin zich een puinstaart vormde. Het eerste moment dat Hubble opnames maakte was 1,3 uur vóór de inslag, toen Dimorphos en Didymos nog als één lichtpunt zichtbaar zijn, zelfs Hubble kon de twee niet scheiden van elkaar. Twee uur na de inslag keek Hubble weer naar de planetoïden en toen zag hij puin wegvliegen bij Dimorphos, puin dat een snelheid van minstens 6,5 km/u had, voldoende om de aantrekkingskracht van de planetoïde te overwinnen. Het puint vormde toen een grotendeels holle kegel met lange, draderige filamenten. 17 uur na de inslag kwam er een nieuwe fase, toen als gevolg van de interactie tussen Dimorphos en Didymos de kegelvorm van puin begon te veranderen. De meest prominente structuren die toen ontstonden waren roterende, gedraaide wervels in de puinstaart, lijkend op een windmolen. De derde en laatste fase kwam na enkele dagen, toen ook de lichtdruk van de zon een rol ging spelen en Dimorphos een staart kreeg die ‘m deed denken aan een komeet. Door de lichtrdruk kregen de lichtste deeltjes van de puinstaart de grootste snelheid en dit zorgde er voor dat de staart langer werd en op een gegeven moment zelfs splitste in twee staarten, beiden van de zon af gericht.

De bedoeling is dat in oktober 2024 de HERA missie van de ESA wordt gelanceerd, die ook naar Dimorphos en Didymos zal reizen en die dan nader onderzoek zal doen naar de effecten van de inslag van de impactor, die vorig jaar september plaatsvond.

Bron: ESA/Hubble.

Share

Speak Your Mind

*