Voorstelling van de Nickelback peptide. De stikstofatomen zijn blauw, de nikkelatomen oranje. Credit: The Nanda Laboratory
Onderzoekers van Rutgers Universiteit (RU) hebben aanwijzingen gevonden voor het identificeren van datgene wat miljarden jaren terug de aanzet gaf tot het ontstaan van leven op aarde. In de speurtocht naar de bron van het metabolisme stuitten ze op een deel van een proteïne dat mogelijk aan de basis staat van het leven op aarde. Het gaat om een zogeheten peptide, twee stikstofatomen die verbonden zijn met twee nikkelatomen, die ze de bijnaam ‘Nickelback’ gaven. Een peptide is een onderdeel van een proteïne, bestaande uit een paar elementaire bouwstenen, de bekende aminozuren.
De modelstructuur van Nickelback vergeleken met twee natuurlijke enzymen. Credit: Science Advances (2023). DOI: 10.1126/sciadv.abq1990
Ergens tussen 3,8 en 3,5 miljard jaar geleden moet er volgens de onderzoekers een omslagpunt zijn geweest (’tipping point’), een moment waarbij de prebiotische scheikunde overging in levende, biologische systemen. Vikas Nanda (Center for Advanced Biotechnology and Medicine, RU) en zijn collegae denken dat die overgang het resultaat was van de werking van enkele voorlopers van proteïnen, de peptiden zoals Nickelback, waardoor de oude metabolische reacties overgingen in een nieuwe reactie. De onderzoekers deden hun ontdekking van de peptide in het kader van het Evolution of Nanomachines in Geospheres and Microbial Ancestors (ENIGMA) programma, dat weer deel is van een astrobiologieprogramma van de NASA.
Sterrenkundigen zijn in de ruimte op zoek naar biosignaturen, aanwijzingen voor de aanwezigheid elders van leven. Mogelijk zijn peptides zoals Nickelback één van die biosignaturen, waar men naar op zoek kan gaan. In Nickelback zitten 13 aminozuren, die 2 nikkelionen aan zich binden. In de oceanen op de vroege aarde zat veel nikkel. Meer info vind je in het vakartikel van Jennifer Timm et al, Design of a Minimal di-Nickel Hydrogenase Peptide, Science Advances (2023).
Bron: Phys.org.
LEVEN.
Ik heb er altijd al een pro-idee in gehad.
In sommige colleges heb ik zelfs bericht over fundamentele Planeet vervuilingen.
En nu lijkt dit er nog op ook.
Metalen blijken in deze de aanzet, dat reeds aanwezige materiesamenstellingen in iets anders overgingen.
En ziedaar we noemen het leven!
Mogen we hier nou trots op zijn of moeten we ons terug brengen naar het origineel, dat is de vraag.
Zo maken we ons Heelal natuurlijker, oftewel echter, of is dat geen goed doel?
Toch hebben bijna alle milieuactivisten in veel gevallen deze mening.
Want wie heeft het recht tot aanwezigheid en wie niet?
Gezien het onderzoek lijkt “Het leven” dat niet te hebben.
Zoals mensen ruimte moeten maken voor natuur.
Dat leven, het blijft maar een bijzonder probleem.
Wat is je probleem Jos? Bekend citaat: “In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aardbodem wederkeert, omdat gij daaruit genomen zijt; want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.” En dat is slechts een kwestie van tijd tot de volgende massa extinctie en dan begint de geschiedenis weer opnieuw 😀 .
Zie: https://www.nationalgeographic.nl/wetenschap/2019/09/wat-waren-de-5-massa-extincties-en-wat-veroorzaakte-ze