Artistieke impressie van K2-18 b bij zijn ster. Credit: NASA, CSA, ESA, J. Olmstead (STScI), N. Madhusudhan (Cambridge University).
Een internationaal team van sterrenkundigen heeft met behulp van de Webb ruimtetelescoop koolstofdragende moleculen, zoals methaan en kooldioxide, ontdekt in de atmosfeer van K2-18 b, een exoplaneet die 8,6 keer zo zwaar als de aarde is. Deze ontdekking voedt het idee dat eerder al werd geopperd op basis van waarnemingen, namelijk dat K2-18 b een ‘Hyceaanse’ exoplaneet is, een planeet met een waterstofrijke atmosfeer en een oppervlak dat bedekt is met water. K2 18b draait in de leefbare zone (de zone waar water in vloeibare vorm kan voorkomen) om de koele rode dwergster K2-18 en beiden staan 120 lichtjaren van ons vandaan, in het sterrenbeeld Leeuw (Leo).
Het spectrum van de atmosfeer van K2-18 b. Credit: NASA, CSA, ESA, J. Olmstead (STScI), N. Madhusudhan (Cambridge University)
De planeet is eerder al bestudeerd met Hubble, maar het is nu dankzij de waarnemingne met de Canadese NIRISS en het Europese NIRSpec instrument dat duidelijk is welke moleculen voorkomen in de atmosfeer van de planeet. Opvallend is dat methaan en kooldioxide wel voorkomen, maar ammonia weer niet. Dat wijst op het bestaan van een oceaan ónder de atmosfeer van de planeet. Mogelijk heeft Webb ook het molecuul dimethyl sulphide (DMS) gedetecteerd, welke op aarde alleen door leven wordt geproduceerd – het is bij ons een product van phytoplankton in zeeën en oceanen. De aanwezigheid van DMS moet nog gevalideerd worden, dus dat is nog onder voorbehoud.
Dát er een atmosfeer en een vloeibare oceaan zijn wil niet zeggen dat er ook gelijk leven is op K2-18 b. De planeet is 2,6 keer zo groot als de aarde en dankzij z’n grote kern zou de oceaan ook te heet voor leven kunnen zijn. Dat is dus nog afwachten. Met z’n massa en afmeting wordt K2-18 b ook wel een sub-Neptunus genoemd, eentje tussen superaardes en Neptunusen in. Men wil nu vervolgonderzoek aan de planeet gaan doen met het Mid-InfraRed Instrument (MIRI) van Webb.
Meer informatie vind je in dit vakartikel, dat verschenen is in The Astrophysical Journal Letters.
Bron: ESA.
