Site pictogram Astroblogs

Op de valreep: NGC 1647

NGC 1647, open sterrenhoop in het sterrenbeeld Stier.

Het oude jaar…2023…is bijna voorbij enne ik zal er niet om liegen…maarre….ik vond het eigenlijk best wel een beetje een…pl…piep…isjaar. Ik ben dit jaar 62 geworden en om mij heen hoor en zie ik best wel heel veel leeftijdsgenoten, pensionado’s in de maak,  “gas terug nemen” in de vorm van een daggie minder werken danwel helemaal niet meer werken of in elk geval al bezig zijn met de warme slagschaduw van het aanstormende pensioen.

Voor Uwer nedrig Astroblogsscribent gaat dat vliegertje op dit moment bepaaldelijk effe nog NIET op. Ik ben namelijk zoals gevoegelijk bekend moge wezen namelijk “vastgoedondernemer tegen wil en dank” behept met het (soms ook best weleens twijfelachtige) trotse bezit van een uit 1531 daterend rijksmonumentaal (bedrijfs)pand alwaar sinds 1817 het in 1745 opgerichte drukkerij-bedrijf …De Dordrechtse drukkerij & Uitgeversmaatschappij BV/ opgericht 1745,  is gevestigd alwaar den schrijver deze danweer de maar liefst VIJFDE opeenvolgende generatie is die werkzaam is bij dat voornoemde nog steeds bestaande bedrijf. Ofwel….behept met heel veel historie…en da’s heel mooi….maar in al die vele jaren is er natuurlijk ook wel veel…hysterie voorbij komen zetten….en da’s dan weer wat minder mooi….maar goed, c’est la vie en zo!!

Hoewel ik derhalve een volledig opgeleide graficus ben is de laatste oude drukpers toch met pijn in het hart een jaar of 25 geleden  verkocht aan “een drukkerijbedrijfje ergens in donker Afrika”. Deze drukpers was de legendarische Heidelberger degelautomaat waar mijn wieg naast heeft gestaan terwijl mijn vader tot diep in de nacht drukorders in de geest van 20 000 enveloppen in twee kleuren aan het draaien was……heerlijke geluiden…..lekkere luchten….en  heel rustgevend voor het kleine ettertje….c’est moi….in die wieg.

Bij mijn eerste en tevens ook mijn laatste werkgever ben ik hierdoor trouwens zelfs meerdere malen in slaap gevallen toen ik zelf aan de drukpers stond…Oeps!! Ik vond en vind nog steeds het geluid van zo’n Heidelberger degelautomaat op dezelfde manier zo heerlijk rustgevend (maar uiteraard NIET slaapverwekkend!!!) als het des nachts met mijn 1969’er 18pk 2cv’tje over de snelweg heen zachtdeinen……lekkere geluiden….lekkere luchten…!!!

Maar goed…..hoewel ik mijn moeder, vanwege mijn eh..”licht neurotische geestesgesteldheid”,  op haar sterfbed heb moeten beloven om vooral toch GEEN ondernemer te worden….gaan de dingen des levens toch soms gewoon even niet zoals gepland c.q. gewenst en doe ik alweer zo’n dikke dertig jaar precies dat wat ik ooit zo plechtig beloofde niet te gaan doen…”vijfde generatie ondernemertje spelen”….wederom…c’est la vie en zo….

Het beheren c.q. bestieren van het voornoemde rijksmomument (genaamd Cleyn Cruysenborg) heeft sinds een jaar of vijf een nieuwe zeer spannende en zeer ingrijpende dimensie gekregen en wel de vorm van een hele grote restauratie plus het geven van een nieuwe bestemming aan het uit 1531 daterende voormalige drukkerij-pand. De oude zware (kranten)drukpersen eruit en naast woon en kantoorruimte vooral toch  in de vorm van het twee mooi gesitueerde luxe B&B’s erin….Natuurlijk is dit  kolosale pand die afgelopen 275 jaar goed en functioneel geweest voor het huisvesten van een/de drukkerij….maarre…..tijden veranderden nu eenmaal..enne…dit fraaie historische pand gesitueerd in het beeldschone centrum van Dordrecht aan de voet van de Grote kerk vraagt/smeekt hedentendage natuurlijk om een wat meer toeristische c.q. glamour- functie…enne….onder de bezielende leiding van mijn nieuwbakken compagnon c.q. opvolger André kuipers (NEE…..niet die ene, maar een andere André Kuipers!!) moet dat, als heel deze mega (ver)bouw-operatie volgens plan blijft verlopen,  ergens in Maart 2024 van start gaan…….aarrrrgggghhhhh…..Spannend!!

Maar goed….wat heeft dit alles nu eigenlijk helemaal met sterrenkunde te maken??? Nou ja…eh…totaal niets natuurlijk, hoogstens is het een ietwat omslachtige manier van beschrijven dat op dit moment voor mij persoonlijk Aardse zaken zwaar de boventoon voeren ten koste van het schone Hemelse….En ook al is werk zeker niet onbelangrijk in een nedrig menschenleven…en bepaaldelijk NIET geholpen door het ontiegelijk natte kl….piep…en-weer van de afgelopen f….piep…ing drie(??) maanden, was de “astrojeuk” op een gegeven moment toch echt niet meer te harden!!!

Derhalve vorige week, tijdens één van die zeer weinige korstondige schamele heldere sterrennacht-momenten, als een “konijn met kerstvrees” naar de Biesbos gerend om aldaar, voor de verandering eens niet met de 20cm F6 Newton maar met de russische (ja…ja…ik weet het…”fout”…maar toch..optisch ozo fijn!!) 10cm F7 Maksutov, eindelijk…eindelijk…eindelijk…..weer eens een kek hemelkiekje te gaan schieten…oh joepie!!

Het grote voordeel van die 10cm Mak t.o.v. de 20cm Newt is dat hoewel die EQ6 zoiezo natuurlijk “mans”…of beter nog(?)…”vrouws” genoeg is om die Newt stabiel langs de hemel te sleuren, die EQ6 natuurlijk helemaal een Rots van Gibraltar is als ie dat korte lichtgewicht Maksutovje op haar schone schouders te torsen krijgt!!

Om het mijzelve, na die veels te lange astrotijd uit de running te zijn geweest, bij deze gelegenheid een beetje makkelijk te maken, heb ik een niet te moeilijk  obscuur exotisch zwak gasneveltje als astrofotografisch kerstcadeau uitgekozen maar een heel braaf saai(??) open sterrenhoopje….NGC 1647…te vinden in het sterrenbeeld Taurus…(de Stier).

Het hele “kiekproces” heb ik volgens mijn standaardrecept afgewerkt…..EQ6 plus Lacerta Mgen stand alone autoguider….Canon 1000D (gemodificeerd)….10cm F7 zwarte Russentonne Maksutov (was oorspronkelijk F10….maar bij deze heb ik die standaard barlow-correctielens  “voor de lol ende empirische nieuwsgierigheid” eruit gesloopt!)…….6 x5 minuten lightframes (iso 800)…..dark frames…flatframes….Deep sky stacker….photoshop….et voila….een toegegeven, niet daverend spectaculair maar toch best wel aardig kiekje van een best wel heel aardig open sterrenhoopje te vinden in ons eigen melkwegstelsel op een bescheiden afstandje van iets van 1800 lichtjaar….. Het “gebakkie” is ooit langgeleden op 15 februari 1784 ontdekt door de beroemde duits-engels astronoom William Herschel.

Missie geslaagd…..!!!

Afijn…Bij deze, op de voorlaatste dag van het oude jaar, wens ik U allen voor het aanstormende nieuwe jaar al het goede en al het moois wat ons fraaie Universum te bieden heeft!!

Salut, Jean le Feu

FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten