Radiotelescopen scannen de hemel af naar buitenaardse signalen Credits; Pixabay
De zoektocht naar buitenaards leven blijft ons aardlingen mateloos boeien. Van vermeende fossiele restanten op Mars tot detectie van radiosignalen afkomstig van een buitenaardse intelligentie. In deze blog wil ik even stilstaan bij het Breakthrough Listen-project aangaande het onderzoek aan signaal BLC1 of ‘Breakthrough Listen Candidate-1’, en het SETI-onderzoek van het werk van Simon Holland die zich al jaren wijdt aan onderzoek naar potentiële buitenaardse technologische signalen en dit doet in het kader van het SETI@home-project. Dit project werd geïnitieerd in de jaren ’90. Recent deed Holland een update over zijn werk rondom BLC1, en is van mening dat er n.a.v. zijn analyses, mogelijk nieuw bewijs is dat het signaal een technosignatuur is. In deze blog een korte uiteenzetting over BCL1, dat een ‘work-in-progress’ blijft.
Credits: Breakthrough Listen / Danielle Futselaar
Het Breakthrough Listen-project, een initiatief van $ 100 miljoen dat in 2015 werd gelanceerd, gebruikt enkele van ’s werelds krachtigste telescopen om te zoeken naar tekenen van buitenaardse intelligentie.
BLC1 — Breakthrough Listen Candidate 1 — is een signaal ontdekt op 29 april 2019, met behulp van de Australische Parkes Murrayong-Observatory, en was dermate bijzonder dat astronomen dachten dat ze met een technosignatuur te maken hadden. Een technosignatuur is een signaal afkomstig uit de kosmos, dat kan duiden op het werk van een buitenaardse intelligentie die een signaal verstuurd naar de ruimte, en opgevangen kan worden door andere intelligente beschavingen. De mogelijkheid dat BCL1 een geldige technosignatuur was bij Proxima Centauri werd in 2019 met een enorme mate van scepsis ontvangen binnen de SETI-gemeenschap en elders.
Art. afb. Proxima Centauri b, een rotsachtige ‘Super-Arrde’ exoplaneet Credits; ESO/M.Kornmesser
ProximaCentauri stersysteem Credits; Y.Beletsky, LCO)/ESO/ESA/NASA/M.Zamani
Afbeelding: Combinatie zuidelijke hemel boven de ESO 3,6-m telescoop, La Silla, Chili, met de Proxima Centauri (r.o.) en dubbelster Alpha Centauri AB (l.o.), Hubble. Proxima Centauri is de dichtstbijzijnde ster van het zonnestelsel en wordt omcirkeld door de planeet Proxima b, ontdekt m.b.v. HARPS/ESO/LaSilla.Y.Beletsky, LCO)/ESO/ESA/NASA/M.Zamani
Het BLC-1 signaal overleefde, zeg maar, het latere onderzoek, deels omdat het niet binnen het frequentiebereik van lokale radiofrequentie-interferentie lag. BLC1 was een smalbandsignaal dat natuurlijke astrofysische bronnen uitfilterde, en langer aanhield. Het tweede artikel van Sofia Sheikh e.a., deed archiefobservaties van Proxima Centauri, dat erop neerkwam, dat men een analyse deed naar herverschijningen van het signaal op andere dagen en op andere frequenties. I.o.w. het omvatte het zoeken naar andere signalen in de buurt van 982 MHz, waar BLC1 verscheen, en eerst zochten ze naar signalen met dezelfde frequentie c.q. drift, om vervolgens verder te gaan met het zoeken naar andere frequenties, om te eindigen met een populatie van BLC1-achtige ‘handtekeningen’of ‘signaturen’ die, i.t.t. BLC1, ook verschijnen wanneer de telescoop niet rechtstreeks op Proxima Centauri is gericht. De auteurs vonden dat elk van deze veroorzaakt wordt door radiofrequentie-interferentie en bepaalden dat BLC1 consistent is met deze populatie van ‘look-alikes’ in termen van driftsnelheid, frequentie en signaal-ruisverhouding. Sheikh e.a. concludeerde “‘Met behulp van deze procedure vinden we dat BLC1 geen buitenaardse technosignatuur is, maar eerder een elektronisch driftend intermodulatieproduct van lokale, tijdsvariërende interferentie die is afgestemd op de waarnemende cadans.”
Sheikh’s onderzoek heeft, aldus Centauri Dreams, hen in staat gesteld om een reeks procedures te ontwikkelen voor de analyse van technosignaturen – technosignatuurverificatiekader – dat nu bij het eerste signaal van interesse van Breakthrough Listen, dat uitputtend onderzoek vereiste om een buitenaardse technologie uit te sluiten, grondig getest is.
(Het 10-delige technosignatuur-verificatiekader staat aan het einde van het Sheikh-artikel) De waarde voor toekomstig SETI-werk zou duidelijk moeten zijn, stelt Gilster in Centauri Dreams, m.b.t. uitdagingen met radio-SETI-validatie. Deze uitdagingen betreffen met name het gebruik van ‘single-dish’ observaties voor SETI-onderzoek dat tot valse signalen kan leiden – het BLC1 signaal leverde het eerste observationele voorbeeld van dat gedrag – en vraagt om verdere toepassing van observatie-arrays, multi-site observatie en multi-beam ontvangers voor radio-technosignatuur zoekopdrachten, aldus Gilster. Terugblik SETI@home-project, professor Simon, Doppler-verschuivingenHet SETI@home-project gebruikt wereldwijd personal computers om radiotelescoopdata te analyseren. Simon Holland, verbonden aan het SETI@home-project is, net als Breakthrough Listen, druk met het analyseren van data op zoek naar technosignaturen. Holland claimde recent dat het project mogelijk overtuigend bewijs voor buitenaards leven zou hebben ontdekt. Hij stelt dat terwijl dit project zelf zich richtte op het smalle frequentiebereik, er een Europese groep was die een radicaal andere aanpak ging hanteren, m.b.v. de software van SETI@home
Op deze illustratie is een pulsar te zien met heldere bundels radiostraling vanaf de magnetische polen. Credit: ESA/ATG medialab
Bij de ontdekking van pulsars door Jocelyn Bell in 1967 dacht men ook aan ‘groene mannetjes’ maar het bleken roterende neutronensterren te zijn. Hoewel pulsars natuurlijk zijn, lijken deze nieuwe signalen afkomstig te zijn van planeten i.p.v. sterren – een teken van potentiële technologie en dus van intelligent leven, aldus Simon Holland.
De ontdekking van dit Europese SETI-team, dat de 18 verschillende Doppler-verschuivingen identificeerde die mogelijk duiden op technologische beschavingen in ons sterrenstelsel, heeft de basis gelegd voor Holland’s verdere onderzoek. In een recente video verwees hij naar het hierboven genoemde Nature Astronomy-artikel over BLC1,
Speak Your Mind