Credit: NASA’s Goddard Space Flight Center
Ruimtetelescopen zoals Webb en Gaia bevinden zich in Lagrangepunt 2 (kortweg L2), een punt op anderhalf miljoen km afstand van de aarde. Toen de Hubble ruimtetelescoop na zijn lancering door fouten een slechte optiek te hebben kon dat ‘gemakkelijk’ gerepareerd worden, omdat Hubble slechts 400 km boven de aarde zweeft en de Spaceshuttle met een getrainde groep astronauten er vlakbij kon komen om hem te maken. Maar ja, je kunt niet zo eventjes een raket naar L2 sturen en dan een eventuele schade van Webb of Gaia ter plekke te verhelpen. Lang werd dan ook gedacht dat telesopen die zich in L2 bevinden gelijk goed moeten zijn en niet gerepareerd kunnen worden. En dan wetend dat er nog meer grote instrumenten komende jaren die kant uit gaan, zoals de Nancy Grace Roman Telescope, ESA’s PLATO en ARIEL missies en de Ultraviolet Optical Infrared Surveyor (LUVOIR).
Maar recent onderzoek gedaan door technici van het Satellite Servicing Capability Office (SSCO) van NASA’s Goddard Space Flight Center (GSFC) aan ruimtetelescopen in ‘sun-Earth Lagrange 2 (SEL2) laat zien dat het wel degelijk mogelijk is. Het zou dan niet gaan om bemande reparatiemissies, maar om missies met robots, die naar L2 kunnen reizen en daar aan de instrumenten ter plekke kunnen werken. Omdat L2 niet één exact punt in de ruimte is, maar een gebied waar die ruimtetelescopen zich ‘ergens’ bevinden moet zo’n robotmissie zelfstandig in staat zijn daar ter plekke op zoek te gaan naar ze en ze dan dicht te naderen.
Meer hierover kan je lezen in het vakartikel van Alex Pascarella et al, Mission design for space telescope servicing at Sun–Earth L2, Acta Astronautica (2024).
Bron: Phys.org.
Speak Your Mind