Vandaag om 14.40 uur Nederlandse tijd wordt het herfst-equinox bereikt, hét moment dat het middelpunt van de zonneschijf bij de ecliptische lengte van 180°00’00” komt en dat middelpunt van noord naar zuid over de hemelequator trekt. Met deze herfst-equinox (Latijn: aequinoctium autumnale, waarbij aequinoctium ‘gelijke nacht’ betekent – equi = gelijk, nox = nacht) begint per definitie de astronomische herfst, de weerkundige herfst was al op 1 september j.l. begonnen. Dag en nacht zijn overal op aarde vrijwel even lang: de zon is circa 12 uur op en 12 uur onder. Na vandaag duren de nachten langer dan de dagen – hét seizoen waar de amateur-sterrenkundigen altijd naar uit kijken. De astronomische herfst begint meestal op 22 september (zoals in 2016, 2017, 2020 en dit jaar) of op 23 september (zoals in 2018, 2019, 2022 en vorig jaar). In het begin van de vorige eeuw kon hij zelfs op 24 september vallen – het laatst gebeurde dit in 1931. In 2092 valt de equinox op 21 september, voor de eerste keer sinds de invoering van de Gregoriaanse kalender in 1582. Da’s best wel vreemd, want velen beschouwen 21 september als vast moment dat de herfst begint, ten onrechte zoals uit de cijfers blijkt. De zomer telde 93,66 dagen, de herfst zal 89,86 dagen duren. De elliptische baan van de Aarde om de Zon is verantwoordelijk voor het feit dat de seizoenen niet even lang zijn; wanneer de Aarde verder van de Zon verwijderd is in haar baan, beweegt zij langzamer. Hierdoor duurt dat seizoen (op dit moment is dat in de zomer) langer. Afijn: iedereen een fijne equinox gewenst! Bron: Sterrengids 2024 + hemel.waarnemen.com.
´T is weer voorbij die mooie zomer 🙁 . Winters zijn m.i. gevoelsmatig duidelijk langer door tijddilatatie. Einstein is correct, tijd is relatief.