Voyager 1 Credits; NASA
NASA’s Voyagers zijn met recht de onverschrokken pioniers van de kosmos. De Voyager-1 bevindt zich momenteel op een duizelingwekkende afstand van zo’n 24,5 miljard kilometer van de aarde en is daarmee het verste door de mens gemaakte object dat ooit de ruimte in is gelanceerd. Inmiddels zeilt de sonde alweer zo een vijf jaar door de immense interstellaire ruimte, het passeerde destijds de heliopauze ‘grens’ van het zonnestelsel, op de voet gevolgd door zijn ’tweelinghelft’ de Voyager-2. NASA probeert deze, waarschijnlijk laatste jaren van de sonde te gebruiken om nog zoveel mogelijk informatie uit de eenzame maar volhardende Voyager-1 te halen. Want af en toe zijn er problemen. Zo hapertde recent het stuwraketsysteem, en is dit vervangen door een secundair systeem opdat ervoor gezorgd kan worden dat het vaartuig zijn radioantenne op de aarde gericht kan houden. Voyager 1’s radiosignalen doen er 22,5 uur over om de afstand te overbruggen, wat zorgt voor de nodige radiopauzes in de ‘gesprekken’.
Art.afb. Voyagers, in 2018. Rand heliosfeer. Zie hier de Astroblog, over Voyager-1’s reisperikelen, van zeer recent, april ’24, getiteld ‘Één defecte computerchip blijkt oorzaak ‘wartaal’ communicatie Voyager-1.’ Het manco aan de Voyager 1, was er sinds november 2023, toen de sonde wartaal ipv technische data, naar de aarde zond. NASA, slaagde erin de sonde weer operationeel te maken, (de doorbraak kwam op 1 maart j.l) en de Voyager 1 kon weer aan de bak.
Het probleem is dat dit systeem last heeft van verstoppingen in sommige brandstofleidingen. Dit komt door een rubberen membraan in de brandstoftank dat verslechtert naarmate het ouder wordt, waardoor siliciumdioxide in de buis wordt afgezet. Dit vernauwt de buisdiameter en onderbreekt de juiste stroming. Om dit aan te pakken, besloten de ingenieurs om een ander stuwsysteem weer online te brengen om de taak over te nemen. Ironisch genoeg kreeg het stuwsysteem voor de trajectcorrectiemanoeuvre de taak in 2018 toen de stuwraketten voor de standaandrijving verstopt raakten.
Impressie van de New Horizons ruimteverkemnner. Credit: Serge Brunier/Marc Postman/Dan Durda
Naast de Voyagers, de Pioneers 1 en 2 en de New Horizons, reizen ook vier Star-rakettrappen van Northrop Grumman door de interstellaire ruimte. Deze ‘ijzeren werkpaarden’ zijn de rakettrappen die bovenstaande sondes begeleidden. Dat brengt het aantal op negen interstellaire, door de mens gemaakte objecten, zie deze Astroblog.
Speak Your Mind