Jupiter 26Nov 2024
“And now for something completely different”…om maar eens een beroemde Monty Python kreet van stal te halen. Effe een kort berichtje uit de praktische astrokeuken ter compensatie van al het zwaar theoretische “geweld” van de laatste tijd. Niets mis mee, hoor….ook leuk, maar, ook al zijn de weergoden weer ernstig herfstachtig weerbarstig, is het me gisteravond toch weer eens gelukt om een hemelplaatje te schieten…..en wel van de Planeet aller planeten, te weten onze grote vriend Juup!
Laten we trouwens eens hebben van de astrofotografische variant van de gevreesde wet van Murphy……want daar werd ik gisteravond wel effe heel keihard mee geconfronteerd….enne…. die astrofotografische wet van Murphy die luidtzo ongeveer als volgt..”Precies als je onder perfecte hemelomstandigheden de perfecte af en scherpstelling hebt gerealiseerd….trekt de hemel dicht”….arrrrgghhhh en dat is precies wat me gisteravond overkwam.
Want soms heb je van die avonden dat gewoon “voelt” dat het “goed zit” met de mate van luchtonrust. Toen ik gisteravond met veel pijn en moeite Jupiter met de 20cm F6 Newton plus 3xBarlow (=een brandpuntsafstand van 3.60meter) eindelijk perfekt bewegingsloos (=kneitergoede luchtonrust!!) scherp op mijn piepkleine vintage Philips ToU pro CCD chippie had staan…..toen zag ik echt du moment opeens het Jupiterbeeldje verdwijnen……aarrgggggghhhhh…..Hoe is het….enige luidruichtig de Dordtse nacht ingespuigde vuige krachttermen verder…..mogelijk?????……Dit is gewoon niets minder dan heel gemeen “meteopesten”…en dat terwijl de avond zo mooi en perfect begon….effe helemaal totaal geen fucking zin in!!!
En dus….krijg de pleuris maar….vuile klotenwolken….zo’n perfecte avond met zo’n perfecte afstelling ga ik mij NIET laten afpikken….Deze knokpartij ga IK WINNEN!!!…..en dus besloten om dan maar net zolang te wachten tot die stomme weergoden toch een klein gaatje van twee minuten lieten vallen. Nu zat ik thuis op het dak en niet in de Biesbos…en dat feit maakt het wachten dan weer net effe iets makkelijker/dragelijker. Gelukkig hoefde ik uiteindelijk niet zo ontzettend lang te wachten op “dat ene gewenste gaatje in de over en dicht-trekkende “Cumulus Interruptus Irritantus Astronomicus” en kon ik na ruim een half uurtje “tandhakken” alsnog “afdrukken”.
Het geschoten AVI-filmpje van 2400 frames (2 minuten x 20 frames/sec) is uiteindelijk met de 1600 overgebleven frames middels autostakkert 2.0, Registax 5 en photoshop 6.0 tot het nevenstaande kekke kiekje verwerkt….enne….dit is wel zo ongeveer het maximale wat ik uit mijn vintage set up geperst kan krijgen.
Ooit, als ik groot en sterk ben, komt er heus nog wel eens een keertje een echte moderne planetcam…want….Natuurlijk is het geen Damien Peach-kwaliteit …maarre…ik vind het prima, ik ben happy met het eindresultaat…….de grote rode vlek staat er flitsend op, het Jupiterschijfje is mij detailrijk genoeg EN als extra bijvangst staat het maantje Io staat er ook nog eens op….wat wil een mensch nog meer??!!
Smaakt dus absoluut naar meer en dat “meer” gaat er ook zeker komen gezien het feit dat Jupiter nu zo fraai hoog aan de hemel staat. Als je een telescoop hebt ga die mooie heldere pit aan de oostelijke avondhemel eens met een bezoekje vereren….LEUK!!!
Over Jan Brandt
Gaaf hoor Jan ! Dit zijn kiekjes waarover je in de natte astro-fotografie tijd slechts kon dromen !! Ga je Mars ook nog proberen ? Met groet van Charon, alias Ron alias voor jou Ronny.
Hoi Ronny,
Zo goed was die hoegenaamde “goeie ouwe tijd” helemaal niet. Ik heb mijn beste (volkomen waardeloze) “natte” Juup-opname altijd “dicht bij de de hand”….om eventueel teleurstellings-gezeik mijnerzijds meteen de kop in te drukken…want het digitale tijdperk is ech wel vele malen beter dan…met alle respect…(heb ook een doka gehad)…”het natte”….en uiteraard is Mars het volgende doelwit.
Wish me luck!!