Site pictogram Astroblogs

Pluto en Charon zijn ontstaan via een kosmische “kiss and capture”

Credit: NASA/JHUAPL/SwRI

Dwergplaneet pluto en zijn maan Charon bevinden zich in de ijzige buitengebieden van het zonnestelsel. Recent onderzoek door een team van sterrenkundigen onder leiding van Adeene Denton (Universiteit van Arizona) laat zien dat de twee objecten miljarden jaren geleden bij elkaar zijn gekomen door een botsing, een zachte botsing waarbij ze aan elkaar vastklonken als een soort van kosmische sneeuwpop, een grotere versie van het transneptunische object Arrokoth, dat er ook zo uitziet en dat op 1 januari 2019 van dichtbij bestudeerd is door de New Horizons sonde. Denton en haar team spreken van een soort van kosmische “kiss and capture” waardoor Pluto en Charon bij elkaar zijn gekomen. Later moeten de twee weer los zijn gekomen en kwamen ze terecht in een baan om het gemeenschappelijk zwaartepunt.

Credit: Robert Melikyan and Adeene Denton

Decennia dachten wetenschappers dat Pluto en Charon ontstaan waren op dezelfde manier als de aarde en de maan ontstaan waren, nameijk door een gigantische botsing. In het geval van de aarde en maan was de aarde in botsing gekomen met de hypothetische planeet Theia, die zo groot was als Mars. Uit de enorme hoeveelheid gruis die toen in een wolk om de aarde belandde onstond daarna de maan. Maar recent onderzoek door Denton’s team laat zien dat het zo niet met Pluto en Charon ging. Die zijn veel rotsiger en ijziger dan de aarde en maan (én ook een stuk kleiner) en simulaties laten zien dat een botsing tussen die twee anders verlopen is, dat het een zachte botsing moet zijn geweest waarbij de twee zich niet als kosmische silliputty (of hoe heet dat tegenwoordig) uitrekten zoals de aarde deed na de botsing, maar dat ze aan elkaar gingen klitten. Enkele uren na de botsing moet dat er uit hebben gezien zoals in de afbeelding hierboven. Het zag er toen uit als een soort sneeuwpop. Aan de interne structuur van Pluto en Charon veranderde door de zachte botsing weinig.

Meer hierover vind je in dit vakartikel, dat gepubliceerd is in Nature Geoscience.

Bron: Universiteit van Arizona.

FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten